Van welke auteur lees je alles, maar dan ook alles wat uitgebracht wordt?
Dit is Peters 4e vraag uit zijn #50books initiatief. Deze vraag biedt mij de kans iets recht te zetten, een omissie uit mijn antwoord op zijn 1e vraag goed te maken. Nadat ik mijn antwoord had gepost en ik het nog eens rustig nalas, zag ik tot mijn verbazing dat ik de naam van de auteur van het boek dat de meeste indruk heeft gemaakt in mijn vroegste jeugd niet had genoemd. Weliswaar was de naam van de betreffende schrijver wel te vinden op de bijgevoegde omslagillustratie maar ik had hem niet zelf genoemd en daarmee doe ik hem toch wel tekort.
Gelukkig biedt deze vraag uitkomst. De auteur van het boek uit vraag 1 is namelijk ook de auteur van wie ik alles lees, of in ieder geval van plan ben te gaan lezen. De man heeft namelijk bepaald geen bescheiden klein oeuvre. De schrijver over wie ik het hier heb ik Captain W.E. Johns – al was zijn eigenlijke rang Flying Officer en heeft hij zichzelf Captain genoemd omdat dat beter klonk.
Uit vraag 1 was je waarschijnlijk al wel duidelijk geworden dat ik iets heb – meer dan iets – met de Biggles-serie. De eerste boekjes die ik uit die reeks las smaakten naar meer. En gelukkig was er meer, want achterin de pockets stonden tientallen andere Biggles-titels genoemd. En die ging ik lezen en verzamelen. Al verzamelend kwam ik erachter dat er liefst 91 Biggles-boeken in het Nederlands waren vertaald. Het heeft me een jaar of acht gekost voor ik ze allemaal in mijn bezit had en nog iets langer voor ik ze allemaal had gelezen.
Maar ik was er inmiddels achter dat Johns nog veel meer had geschreven. Een overzicht van zijn Engelstalige oeuvre is hier te vinden. 169 boeken noemt de site. Daar zitten een paar doublures tussen, dus de International Biggles Association – waar ik lid van ben – houdt het op ruim 160 boeken. Dat zijn dus 65 boeken die in Nederland volstrekt onbekend zijn. Maar waar ik dus wel heel nieuwsgierig naar was en die ik in de loop van 10 jaar bijna allemaal wist te verzamelen. Ik mis nu nog slechts vijf Engelstalige boeken van Johns. Gelukkig kan ik daarna verder met de tijdschriften waaraan hij bijdrages heeft geleverd.
Met een oeuvre van ruim 160 boeken durf ik rustig te bekennen dat ik niet alles van Johns heb gelezen. Alles vertalen is wat veel gevraagd, maar alles lezen gaat me hopelijk wel lukken. Als ik die laatste boeken tenminste kan vinden, maar dat moet binnen de I.B.A. toch te doen zijn.
Tot slot wil ik nog even het in mijn ogen vreemdste boek van Johns noemen. Hij was een tuinier in hart en nieren en schreef daarover columns in het blad My Garden en het boek The Passing Show. Zelf heb ik absoluut geen groene vingers, maar een boek over tuinieren van een schrijver van avonturenverhalen, dat wilde ik weleens weten. En ik moet toegeven dat het een erg humoristisch boek was waar de liefde voor bloemen en planten vanaf spatte.
Johns heeft ook nog een atypisch boek het geschreven, het romantische Blue blood runs red. Naar dat boek ben ik nog op zoek.