#50books – vraag 46 – jongenboeken soft?

Welke liefdesgeschiedenis(sen) heb je ooit gelezen die je iedereen zou willen aanraden ook te lezen?

Dat is Peters 46e #50books vraag. Voor deze vraag heb ik bij uitzondering een inzending van iemand anders gelezen voor ik zelf de vraag heb beantwoord. En ik moet toegeven dat ik het erg jammer vind dat ik bij de beantwoording van deze vraag niet zelf aan Narziß und Goldmund van Hermann Hesse heb gedacht. Dat had Martha namelijk al gedaan en ik kan het alleen maar met haar eens zijn. Ik las het boek ook voor mijn lijst – net als de hele klas want het was het favoriete boek van de docent – in één ruk uit. Jaren later kocht ik het in het Nederlands maar ik was bang dat het boek in de vertaling leek het enigszins zijn magie was verloren dus heb ik het nog niet herlezen. Misschien toch maar een kijken waar het ook alweer staat. Ik heb het inmiddels al gevonden.

En dan te bedenken dat Het kralenspel volgens een klasgenoot een nog mooier boek van Hesse is. Ook dat boek staat op een plank. Maar ik dwaal af bij de beantwoording van Peters vraag. Liefdesgeschiedenissen lees ik niet veel. Tenminste zuivere liefdesgeschiedenis, waarin de liefdesgeschiedenis het hoofdthema is. Of het is in ieder geval niet het thema dat ik onthoud bij het lezen van boeken. Maar ik moest bij het lezen van de vraag meteen aan Arendsoog en Witte Veder en niet veel later aan Biggles, Algy, Ginger en Bertie denken. Avonturenboeken waarin vrouwen slechts een zeer beperkte rol in spelen. Ja, Arendsoog heeft een jonger zusje, Ann, en woont nog bij zijn moeder. Toch kwam in de boeken volgens een discussie op het Arendsoog Forum enige romantiek voor, hoewel zeer beperkt. Blijkbaar was een getrouwde Arendsoog voor de schrijvers een brug te ver.

Maar misschien hebben de schrijvers daar geen gelijk in want 2 leden van het Arendsoog Forum schreven fanfictie verhalen waarin zij Arendsoog en Witte Veder lieten trouwen. Marthe en Anne hadden allebei de romantiek in de verhalen gemist en hebben laten zien dat het prima kan, een romantisch Arendsoog-verhaal.

Al schrijvende schiet me nog een verhaal te binnen waarvan de liefdesgeschiedenis mij is bijgebleven, Twee vrouwen, van Harry Mulisch. Een fatale liefdesgeschiedenis. Ik vond het boek sterker dan zijn De Aanslag.

En oh ja, Biggles deelde jarenlang een appartement met zijn drie vrienden, maar had tijdens de Eerste Wereldoorlog een affaire met Marie Janis, die helaas een Duitse spionne. bleek. Jaren verliezen ze elkaar uit het oog maar niet uit het hart want nadat Von Stalhein door Biggles is gered weet hij te melden dat Marie Janis in handen dreigt te vallen van communisten. Na een spannend avontuur weet Biggles haar te redden.

Enne… Ginger laat in Biggles in de Zuidzee een oogje vallen op Volle maan, maar volgens Johns’ biografen kreeg hij daarna veel lezerspost met het verzoek om Biggles alsjeblieft niet te soft te maken…

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.