Vanavond vierden we dat #blogpraat 10 jaar bestaat. En het was meteen de laatste keer. Toen ik de aankondiging van dit afscheid las, moest ik uiteraard terugdenken aan mijn kennismaking met #blogpraat. Dat was in de zomer van 2012. Ik was nog maar net begonnen met bloggen of ik kwam al een verwijzing naar #blogpraat tegen.
Dat zat zo. Ik was door mijn toenmalige werkgever naar een bijeenkomst gestuurd van de Nederlands Vereniging voor Slechthorenden. En daar was ook Jacob Jan Voerman. En die was erg enthousiast over bloggen, een enthousiasme dat ik kon begrijpen na een blog dat ik had geschreven voor ons bedrijfsblog.
Uiteraard ging ik Jacob Jans blog opzoeken en lezen. Laat nou een van de eerste reacties die ik las op op zijn blog afkomstig zijn van ene Elja Daae. Die kende van een bepaald artikel over Facebook bedrijfspagina’s. Ze bleek nog een eigen blog te hebben ook. Zo kwam ik dus al heel snel in mijn blogcarrière in aanraking met #blogpraat.
En ik viel met de neus in de boter want na afloop van letterlijk de eerste #blogpraat waar ik aan meedeed werd een tweetup aangekondigd. Daar ging ik dus naartoe en ik kan me als de dag van gisteren herinneren hoe gezellig het was. We bleven met ons vieren over op het zomerse Haagse terras: Guido (@HappyHotelier), Elja (@EljaDaae), de inmiddels Twitterloze Peter (toen nog bekend als @Petepel) en ondergetekende (@paul_vd_werf).
Dat is voor mij de echte waarde van blogs: het gevoel hebben de mens achter te leren kennen of juist andersom. Een blog mag passie voor een onderwerp laten zien en ik heb er vele voorbij zien komen in de jaren dat ik op maandagavond tussen 20:00 en 21:00 afstemde op #blogpraat. Leerzaam en inspirerend.
Wat een blog soms met mij doet en waar een blog echt waarde krijgt
Het mooiste aan blogs lezen vind ik toch dat ik een aantal posts heb gelezen die me echt tot actie hebben aangespoord.
Dat was een blog van Elja over de mooc Learning how to learn. Niet veel later begon ik aan een omscholing en moest ik vooraf een assessment doen. Het zou moeilijk, heel moeilijk worden, werd mij verteld. Dat viel mee, door die tips die ik in eerste instantie via Elja had opgedaan, ging het me veel beter af doen vooraf werd verwacht.
Dat was dus een post met impact maar de grootste impact had toch wel de post Love moved me to write this for you van Peter Pellenaars. Ik liet me uitdagen en wende me verschillende gewoontes en hielp me uiteindelijk zelfs van een bijwerking van medicijnen af waarvan mijn behandelaar zei dat het een bekend probleem was waar helaas weinig aan te doen viel.
Dat was dus buiten de kracht van blogs en #blogpraat gerekend.