Ik ben schrijver

Daar ben ik ineens stellig: ik ben schrijver. Dat komt doordat ik ooit meedeed met een uitdaging die Peter zijn lezers stelde. Iedere dag vijf minuten wandelen was mijn keuze. En de rest is geschiedenis. Dat is deze zomer, op 6 juni om precies te zijn, alweer zeven jaar geleden. En ik wandel nog steeds praktisch iedere dag. Of het moet regenen of donker zijn als ik tijd heb.

Ik ga namelijk wat vaak tegen de vlakte en daarom loop ik in het donker alleen in een groepje. Afkloppen, maar het is me gelukkig sindsdien niet meer overkomen. Hoe dan ook, ik begon door de serie van Peter te interesseren voor gewoontes. Ik kreeg van hem het boek van Babauta waarop zijn serie gebaseerd was en ik schreef zelf ook een serie over dat boek omdat Babauta het copyright had weggegeven.

Daarna ging ik helemaal los. Ik was op internet het boek The power of habit van Charles Duhigg tegengekomen en in de boekhandel Gelukkig met gewoontes van Wood. Een nieuwe serie was geboren omdat ik nieuwsgierig was en omdat ik dacht dat er meer uit te halen viel. Toen ontdekte ik ook nog eens Atomic habits van James Clear. Al die boeken moest ik natuurlijk lezen. Ik heb ze niet uitgebreid samengevat omdat er meer dan voldoende samenvattingen te vinden zijn. Mijn stukjes waren de grote lijnen en misschien iets van een leesimpressie.

Vanwaar die belangstelling voor gewoontes, vraag je je af?

Het begon gewoon met de uitdaging: elke dag wandelen, dat moet mij toch lukken? Ik had kort daarvoor al een poging gedaan maar zonder succes. Terwijl ik het nut van wandelen wel degelijk inzag. Nu lukte het me wel en langzaam werd me duidelijk dat gewoontes heel wat meer kunnen bewerkstelligen: plezier (waarom maar af en toe van iets leuks genieten?), ze helpen tegen verveling (want je kunt altijd een gewoonte gaan uitvoeren) en wat nu voor mij misschien het belangrijkste is: ze kunnen zorgen voor afleiding, ze zorgen voor minder piekeren en minder ergernis.

Dat zit zo: als ik mijn dag volstop met goede gewoontes (of slechte, dat kan trouwens ook maar ik heb gemerkt dat dat minder goed werkt) zorgen die ervoor dat ik mij ga verheugen op het uitvoeren van diverse gewoontes. En tijdens het uitvoeren van mijn gewoontes, voel ik me vaak prettig. Negatieve gedachtes en ergernissen hebben hierdoor veel minder kans.

Toen ik maandag een mailtje kreeg van James Clear kreeg over het aanleren van nieuwe gewoontes moest ik me haast wel aanmelden. In 30 dagen een gewoonte aanleren, net als indertijd bij Peter. Ik ben benieuwd. Clear belooft nog meer actiegericht te zijn dan in zijn boek. Vandaag de eerste les: beschrijf wat je wilt worden, niet wat je wilt doen. Dus niet: ik schrijf een boek maar ik ben schrijver. Ik wil niet te veel weggeven maar het doet denken aan product versus proces bij Duhigg.

Ik ben schrijver en dat valt hier te volgen. Mocht je met mij en Clear mee willen doen, kijk dan op zijn site.

Achtergrond

In 2015 deed ik mee met een blogreeks van Peter Pellenaars over Zen Habits – Mastering the art of change. En ik schreef eind dat jaar een vervolgreeks over hetzelfde boek. Gewoontes bleken de afgelopen jaren nogal een invloed op mij te hebben gehad. Daarom nu een hernieuwd onderzoek met daarbij ook de boeken The power of habit van Charles Duhigg, Good habits, bad habits van Wendy Wood en Atomic habits van James Clear.

~~~

“`Afbeelding van Daniel Reche via Pixabay