Ongeduld

Ongeduld. Dat bekruipt me de laatste dagen. Het gaat met mijn zen habits oefening: ik hoef geen merkbare weerstand te overwinnen en ik geniet van het buiten zijn, ook vanavond weer. Hoe een klein plan met wat stokken achter de deur ineens gemakkelijk uitvoerbaar blijkt te zijn. Het er dagelijks over bloggen schoot er gisteren bij in: slap excuus maar ik had geen zin om de kat uit mijn bureaustoel te verjagen. En ze bleef de hele avond lui liggen. Groot gelijk heeft ze. Gisteravond dus geen blog maar wel heerlijk de benen gestrekt.

Over dat dagelijks bloggen denk ik nog na. Ik denk over wel meer dingen na. Dat is namelijk een klein beetje het probleem van het tot nog toe zo succesvolle proberen een nieuwe routine te vormen: het blijkt verbazingwekkend eenvoudig en mijn motivatie is er. En nu wil ik meer. Ik kan zo vijf of tien gewoontes opnoemen die ik zou willen aan- of juist afleren.

Tijd

En in mijn enthousiasme mag – nee, moet – dat allemaal vandaag. Herkenbaar? Gelukkig heb ik tot nog de verleiding kunnen weerstaan en heb ik me weten te beperken tot kleinigheden die ik – netjes naar het idee van Leo Babauta – niet onmiddellijk in de praktijk ga brengen. Daar neem ik de tijd voor. Maar ik begin nu nog niet aan de voorbereidingsweek voor de nieuwe gewoonte. Ik dub trouwens nog of sommige gewoontes vallen onder aan- of afleren. Je kunt ze van twee kanten bekijken.

Rustig volgen

De gewoontes die me nu met iets meer regelmaat te binnen schieten zijn natuurlijk geen grote onbekenden voor me. Daarom is het ook geen enkel probleem om rustig Peters blogs te blijven volgen. Daardoor wordt het veranderfundament alleen maar steviger en dat is wel wat geduld waard. En uiteraard zal ik daarover hier verslag uitbrengen. Zo zal ik zaterdag mijn bijgewerkte zen habits plan online zetten.