Morgen had ik weer verder willen gaan met redigeren van mijn boek maar ik ben er nog niet helemaal uit of ik dat ook daadwerkelijk ga doen. Er zijn wat dingen tussengekomen die ook belangrijk zijn en die dus ook aandacht vragen. Ik weet alleen op voorhand nog niet hoeveel tijd die aandacht mij gaat kosten dus dat moet ik komende week bekijken.
Ik heb in ieder geval voor mijn boek al een paar belangrijke aanwijzingen gekregen waar ik absoluut mee vooruit kan en wil omdat het boek er denk ik beter van wordt. Die ga ik wel opvolgen maar dat gaat wat tijd kosten omdat ik het hele boek hardop aan mezelf moet voorlezen om de meeste kans te maken dit euvel te verhelpen. Nu weet ik dat hardop voorlezen sowieso geen kwaad kan en eigenlijk had ik het allang moeten doen maar ik doe het te weinig. Mea culpa.
Dat betekent dat ik er ook nog meer tijd voor moet uittrekken dan ik had verwacht en gehoopt. Kan geen kwaad als het er beter van word en leuk en leerzaam ga ik het ook vinden maar het is even de vraag wanneer ik er de tijd voor ga nemen. En mijn eerste proeflezer van zeg maar de tweede ronde heeft nog geen commentaar geleverd op het hele boek dus ook daar twijfel ik. Ik had geen deadline afgesproken dus ik vind het wat lastig om nu navraag te doen. Gelukkig kan ik alvast aan de slag met de tip van het hardop lezen. Net als met de tip over de namen van de personen die in het boek voorkomen. Ik kan dus vooruit. Maar is het handig om nog even te wachten en dan alles in één keer door te nemen, of nu alvast beginnen, terwijl ik nog niet weet of ik tijd heb? Tijd, of beter gezegd: geconcentreerde aandacht. En bij die tijd heb ik mijn hernieuwde blogdrift nog niet eens bij gerekend.
Ik slaap er nog minimaal een nachtje over en volgende week maandag begint bovendien de lente. Dat zou ook een symbolisch moment kunnen zijn om mijn boek weer op te pakken.
~~~
Afbeelding van Michal Renčo via Pixabay