Vandaag toch maar de post die ik gisteren had willen schrijven. Toen ik nog klein was, had ik het als ik het over mijn rechterhand had over mijn ‘andere hand.’ Alsof die er maar een beetje nutteloos bij hing. Eigenlijk was dat ook zo, want hoewel ik op het revalidatiecentrum bij de Mytylschool zowel fysiotherapie gericht op het ontspannen en oprekken van mijn rechterarm ( en -been) als ergotherapie kreeg met als doel mijn rechterhand nuttig te kunnen gebruiken, bleek dat laatste vrijwel onmogelijk.
De spanning op mijn arm bleek simpelweg te groot
Hoe dat werkt en uitziet kan ik je eenvoudig uitleggen aan de hand een uitsnede uit een foto.
Zoals je ziet, klemt mijn rechterarm zich helemaal tegen mijn borst. Zoals ik gisteren al zei als gevolg van een ongecontroleerde aansturing vanuit de hersenen. Dat gaat mis op drie plekken waar je kunt buigen: de elleboog, de pols en de vingers. Die trekken allemaal samen als gevolg van het spasme. Wil je zelf bij benadering merken hoe dat voelt? Dat kan. Boots na wat je op de foto ziet en zet daarbij wat spanning op de scharnierpunten waar ik het net over had. Om het nog wat echter te maken: vouw je duim naar binnen in de handpalm. Je voelt de spanning op je hand en arm toenemen.
Ontspanning begint bij de duim
Maak met je vrije arm je gespannen duim maar eens vrij en strek die. Als het goed is, voel je de ontspanning door je hele arm komen. Ik noem dat altijd ‘de duim eruithalen’. Die spanning die jij zojuist hebt gevoeld die treedt bij mij de hele dag door op. Doet dat niet gruwelijk zeer, vragen mensen wel eens. Dat valt gelukkig mee. Ik heb er vooral last van als ik (veel) praat. Ik praat sowieso wat moeizamer omdat motorische handicap letterlijk mijn lichaam in de lengterichting doormidden snijdt. En dus ook mijn mond. Daarnaast slaat de spanning van het spasme soms op mijn stem. Wat helpt, is gaan staan. Staand praten is nou eenmaal ontspannend.
Andere remedies
Wat ik ook vaak doe, is het toepassen van een van de twee belangrijkste ontspanningsoefeningen. Die zijn gebaseerd op het eruit halen van mijn duim. De eerste oefening is het inschuiven van mijn linkerhand in de opening tussen duim en wijsvinger van de rechter. Linkerduim boven het stuk tussen de rechterduim en -pols waardoor mijn rechterduim in mijn linker handpalm komt te liggen; rug linkerhand en vingers onder handpalm en vingers rechts. Dat werkt prima. En als ik iets op te biechten heb, dan is daar de tweede methode: de bidgreep, je vingers in elkaar verstrengelen alsof je gaat bidden. Die ken je zelf ook, dus die leg ik niet verder uit. Hij werkt zo goed omdat je je duim echt naar beneden moet drukken. Een variant is de bidgreep met gestrekte arm. Nog meer ontspanning.
Verandering op komst (dag 5)
Wat ook ontspannend werkt is dus wandelen. Dat heb ik vandaag dus weer gedaan.