Dat ik ineens weer zin krijg om te bloggen

Een tijdje terug begon ik enthousiast dagelijks te bloggen. Het was mijn zoveelste poging en het ging lekker, maar na een week of twee kreeg ik ineens de griep na een voor mijn daarvoor zo prettig verlopen dag. Maar daarover in een volgend blog meer.

Maar die avond had ik dus de griep en geen energie om te bloggen. Dat griepje was gelukkig snel over en de gedeeltelijk prettig verlopen dag kreeg een vervolg, maar het bloggen oppakken dat kwam er maar niet van. Terwijl ik best wel wat te vertellen hebben, maar daar wil ik nog even mee wachten tot het allemaal rond rond is.

Natuurlijk bleef ik trouw blogs lezen. Helemaal afkicken hoeft gelukkig ook weer niet. Sterker nog, afkicken hoeft helemaal niet, want bloggen of blogs lezen lijkt me alleshalve schadelijk.

En regelmatig wilde ik zelf ook weer bloggen en wat vaker twitteren want dat komt er ook nauwelijks van. Ik zit weer goed in mijn vel maar blijkbaar vond ik het gevoel prettig genoeg om het alleen maar te delen met mijn directe (fysieke) omgeving. En dus bleef mijn blogteller droogstaan.

Een andere reden voor mijn uitstelgedrag was dat ik me een bepaalde blogplanning had opgelegd en als ik die niet kon halen de hele planning maar weer een week opschoof. Ja, zo gaat-ie lekker.

Maar dan bekijk ik voor de tweede keer dag die een blog – de post heb ik eerder die dag al gelezen en dan zie je dat er geknutseld wordt…

Spontaan krijg ik de kriebels, gewoon planningen overboord gooien, ik kan alleen maar naar mijn WordPress dashboard en bij Posts op Add New klikken.

Gelukkig maar, I,m back in town and here to stay.

Bedankt, Elja!