Categorie: Zen habits plan Mossyface

Er zijn nu 3 weken verstreken sinds mijn vorige update over mijn Zen habits plan Mossyface en het zijn niet de meest succesvolle weken geweest, vandaar ook dat er geen updates meer kwamen.

Ik had het liefste natuurlijk 21/21 dagen succesvol willen rapporteren maar dat zit er niet in. Eerder iets van 12/21, ik heb het niet precies bijgehouden. De reden dat het zo moeizaam ging, was dat er iets aan mijn zelfvertrouwen knaagde en flink knaagde. Dat schoot niet op, maar ik heb daar hulp voor gezocht en dat lijkt zijn vruchten afgeworpen te hebben. Ik heb weer vertrouwen in mezelf en durf de uitdaging van het Zen habits plan Mossyface weer aan.

Wel wil ik een kleine verandering doorvoeren; je kunt het ook een grote noemen. Ik wil van dertig minuten per dag naar twee keer dertig per dag Mossyface. De reden hiervoor was dat ik het voor 2012 – voor die ingrijpende manie en medicatieverhoging – ook zo deed en dat me toen altijd heerlijk beviel. Daarnaast zit in twee keer per dag meer dwang. Als ik één keer een half uur mag heb ik, merk ik, de neiging om het voor me uit te schuiven tot ik naar bed ga en sla ik dan over of pak ik nog gauw tien minuten mee in plaats van het beoogde half uur. En voel me daarna (de volgende dag) rot omdat het me niet gelukt is mijn doelstelling te halen.

Bij twee keer een half uur ben ik gedwongen om eerder op de avond te beginnen, of al overdag als ik vrij ben en kan ik tussendoor mooi een uurtje lezen. Op die manier hoop ik snel weer met plezier bezig te zijn met een hobby die me altijd enorm veel voldoening heeft geschonken. En laat nou voldoening dat zijn waar het vinden van je Waarom om draait.

Het zou een mooie drietrapsraket zijn: plezier in mijn werk, in mijn vertaling en met wat ik lees. Als dat geen gelukszalige blogs oplevert, dan weet ik het ook niet meer; ik vind het in ieder geval een mooi streven. Afijn, volgende week maandag de eerste resultaten; alhoewel dat ook al kan bij mijn verslag over mijn zoektocht naar mijn Waarom, eerder in het weekend.

Deze week (vorige week maandag 10 novemer tot en met gisteren, zondag 17 november 2019) ging het een stuk moeilijker met elke dag een stukje (twintig minuten) vertaling controleren. Of het nu kwam doordat ik van tien minuten naar twintig minuten vertalen ben gegaan, of dat het kwam doordat het op het werk hectisch was, het ging moeizaam. Het lukte me niet om steevast meteen na het eten mijn pc aan te zetten en aan de slag te gaan. Nee, het kostte moeite en meestal was ik later op de avond pas met vertalen bezig. Nou ja, vorige week maandag een stuk eerder vanwege GLOW Eindhoven.

Vrijdag heb ik het vertalen zelfs helemaal overgeslagen. Niet dat ik het vergat; nee, ik moest de hectische werkweek eerst een plekje geven en dat was pas rond half elf gebeurd en toen stond de computer nog niet eens aan. Ik besloot een dag over te slaan.

Maar zes uit zeven dagen succes lijkt me helemaal niet verkeerd, ook omdat ik me er steeds op verheugde en het als ik daadwerkelijk bezig was, leuk vond. Blij mee, maar ik doe wel enige aanpassingen aan mijn zen habits plan. Ik start voortaan mijn pc op als ik thuiskom van mijn werk zodat ik sneller aan de slag ken, zeg half zeven. Mijn computer is al niet helemaal nieuw meer en goed opstarten tot startklaar duurt een kwartier of zo.

Een tweede aanpassing die ik doe, is een toevoeging: wat als ik twee dagen achter elkaar niet vertaal? Dan een avond geen hoorapparaten. Dat gaat me dus niet gebeuren; één dag missen kan, twee dagen achtereen echt niet.

Verder verander ik nog niks: ook deze week twintig minuten per dag vertalen. Tot zondag. Daarna kijk ik weer verder.

De eerste echte week met het Zen habits plan Mossyface zit er, na een week voorbereiding vooraf, op en de score is 7 uit 7. Ik ben elke dag 10 minuten met vertalen bezig geweest. Meer precies: mijn vertaling controleren.

En er lijkt nog iets belangrijks te zijn gebeurd: het vertalen is weer mogen geworden. Ik mag weer elke dag vertalen. Ik heb er weer veel zin in en kijk er elke dag naar uit. Dat is wat ik zocht. Het is geen moeten meer. Dan moeten zorgde er juist voor dat het me tegenstond en ik er maar sporadisch toe kon zetten om aan de vertaling te werken.

Nu lukt dat dus veel makkelijker. Het begin is gemaakt en het is nu een kwestie van doorgaan. En dat, naar het gezegde, kampioen worden is niet moeilijk, kampioen blijven wel, is een stuk moeilijker. Toch kijk ik ernaar uit. Ik voel me gewoon prettiger zoals het nu gaat.

Daarom durf ik ook rustig de druk wat op te voeren: in plaats van 10 minuten per dag wil ik komende week 20 minuten per dag bezig zijn, in 1 sessie.

Volgende week dus een nieuwe afspraak. Op naar 14 uit 14.

Mocht je zelf nu ook zin krijgen. Pak de blogs van Peter erbij, te beginnen bij ‘Love moved me to write this for you‘, en doe mee. Zijn verhalende schrijfstijl alleen is al genieten. Mocht je mee willen doen, dan merk je dat Peter ook blogde over zijn voortgang met zijn rek- en strekoefeningen. Dat doe ik niet omdat dat voor mee 2 nieuwe gewoontes zouden betekenen en ik het volgens Babauta beter bij 1 tegelijk kan houden. Vandaar dus. Maar als dit stand houdt wil ik het gebruiken voor meerdere gewoontes en daar zou bloggen bij kunnen horen. Maar dat is zorg voor later want ik ben nu te veel te veel met mijn idealen bezig en dat is volgens Babauta juist niet de bedoeling. Geniet van en concentreer je op 1 gewoonte is zijn devies. Dat doe ik trouwens niet helemaal want als beloning voor het uitvoeren van mijn vertaalwerk mag ik een stukje lezen. Daarover misschien in een later blog meer.

Het is alweer bijna vijf maanden geleden dat ik voor het laatst blogde. Daarvoor zijn volgens mij twee redenen. Ten eerste begon de extra hoge dosis medicijnen die ik na mijn manie van begin april slikte, zijn tol te eisen. Het lijkt haast een bekend patroon: net als nu ging zeven jaar geleden de manie ook snel weg maar had ik ondanks meer medicatie nog een maand of twee energie te over. Maar daarna was het ook echt op.

Wat gelukkig verschilt met zeven jaar geleden is dat ik nu mijn baan heb kunnen behouden. Daar had ik energie voor maar vanaf half juni of zo was de pijp leeg wanneer ik thuis kwam van mijn werk. Dat werd pas eind augustus beter toen ik mijn medicatie afgebouwd had naar het huidige niveau. Ik kon/kan weer wat doen ’s avonds. Ik pakte web development weer op, ditmaal als hobby en ik nam mijn vertaling van Mossyface weer ter hand.

Het eerste lukte prima, het tweede niet. Soms gingen er weken voorbij zonder dat ik iets deed terwijl ik het wel heel leuk vond om te doen. Stof tot nadenken dus: bij de boeken uit 2001 – 2003 en 2009 – 2011 was het geen enkel probleem om er iedere dag voor te gaan zitten, maar vanaf 2012 werd dat een stuk moeilijker.

Het leek alsof ik het verleerd had. Toch klopt dat niet want ik wandel pas vanaf medio 2015 elke dag en mijn dagelijkse web development oefeningetjes maakte ik in 2016, 2017 en na twee jaar pauze vanaf eind augustus dit jaar opnieuw.

Beide met veel gemak en plezier. Dagelijks dus. Ik verheug me er al de hele dag op. En ik heb het voor elkaar gekregen dankzij de Zen Habits methode die ik leerde bij Peter. Eén en één is dan twee en in januari ben ik een tijdje dagelijks gaan vertalen. Maar waarschijnlijk had ik toen mijn medicatie net te ver afgebouwd en waren er nog wat andere oorzaken waardoor ik snel in een manie schoot.

Nu ben ik wat voorzichtiger en gebruik ik meer medicatie. De voorbije week heb ik onderstaand Zen habits plan opgesteld met als doel:

• iedere dag met Mossyface bezig zijn totdat het bij de drukker ligt (ingangsdatum: maandag 4 november).

Zen habits plan Mossyface

• nieuwe dagelijkse routine: tien minuten werken aan de vertaling van Mossyface, op dit moment bestaande uit het controleren van mijn al vertaalde hoofdstukken;
• motivatie: het plezier terugkrijgen in het vertalen; meer specifiek: het verlangen naar vertalen terugkrijgen dat ik (mogelijk door medicijnen) kwijt ben geraakt;
• kleinst mogelijke stap om te beginnen: twee zinnen nakijken;
• belofte: aan mijn medebestuursleden van de International Biggles Assocation en mijn medevertalers;
• wanner: ’s avonds na het eten;
• trigger of aanleiding: opstarten pc met daarop mijn woordenboeken en vertaalbestanden;
• herinneringen: printje omslag op mijn bureau; dagelijkse reminder Wunderlist;
• verplichtingen: wekelijks bloggen over voortgang; twee weken niet wandelen wanneer ik voortijdig opgeef;

Op deze manier hoop ik het plezier vooraf snel weer terug te krijgen en daarmee het vertalen zelf ook weer in gang te zetten. En uiteraard is het de bedoeling de tien dagelijkse minuten uit te bouwen.