Driemaal is scheepsrecht(?)

Het liep allemaal net even anders dan ik had verwacht toen ik een maand geleden Daar ben ik weer schreef. Ja, ik was er weer. Maar ik wilde misschien wel gaan bloggen over hoe ik mijn bipolaire stoornis had overwonnen. Of misschien wel niet bloggen, maar een vorm vinden waarin het kon delen zodat anderen er zonder risico misschien ook wat aan konden hebben.

Want bloggen over omgaan met een bipolaire stoornis blijft een risico. Ja, het zal wel stigmatiserend zijn om te zeggen dat ik af en toe een manie heb en dat ik, zoals dat dan heet, ook bekend ben met depressiviteit. Maar dat is niet het risico waar ik hier op doel. Het gaat er mij om dat wat mij helpt nog niet per se een ander ook helpt. En als medepatiënt aanwijzingen geven terwijl ik zelf ook zelf maar het een en ander bij elkaar gecombineerd heb tot iets wat voor mij werkt… wil ik dat risico lopen?

Medicatie vergeten

Er deden zich namelijk een paar complicerende factoren voor. Ten eerste vergat ik op een avond mijn medicatie, ten tweede sliep ik acht dagen lang maar vier à vijf uur terwijl alles in mijn hoofd steeds logischer werd en eindigde dat bij de psychiater die de medicatie flink ophoogde. Na slaap ik al weer ruim twee weken prima. Aan het ten eerste gaat een hele voorgeschiedenis vooraf; die wil ik best delen, maar ik heb met de psychiater afgesproken dat ik nog ik niet ga analyseren. En ik wil dus niet de zoveelste food- of health blogger/vlogger worden omdat ik zelf ook niet altijd even alert ben: alles zomaar alles online gooien met de disclaimer ‘Don’t try this at home’ is geen optie.

Wat ik wel durf te delen is mijn nieuwe medicatieroutine. Ik had altijd de gewoonte om om 22:00 mijn medicatie in te nemen en dan voor ik naar bed ging dat nog eens te controleren aan de hand van mijn pillendoosje. Werkt prima, alleen wordt mijn waakzaamheid als alles goed gaat nu een tijdje toch minder waardoor ik een keer of vijf à zes keer per jaar mijn medicatie vergeet omdat ik bij het controlemoment te veel met mijn telefoon bezig ben doordat ik die aan de lader moet leggen. En dat zou dus gevolgen kunnen hebben gehad.

Vandaar: nieuwe medicatieroutine

  • 22:00 Waarschuwing ‘Pillen’ Wunderlist op pc, laptop en smartphone; zowel op de schermen als in de mail.
  • 22:00 Medicatie innemen, Wunderlist afvinken; telefoon wegleggen.
  • 23:00 bedtijd: pillendoos controleren.

Bron afbeelding: Pixabay

Biggles en de Keizer in Huis Doorn

Eergisteren was ik voor de derde keer in Huis Doorn, waar de laatste Duitse Keizer, Wilhelm II, na de Eerste Wereldoorlog van 1920 tot en met zijn dood in 1941 in ballingschap leefde.

Waarom ik er voor de derde keer was? De naam van deze blogpost verraadt het natuurlijk al een beetje. Van 3 maart tot en met 4 mei draait in de glazen aanbouw bij het Paviljoen de tentoonstelling ‘Biggles en de Keizer’ die we als I.B.A. mochten inrichten. Iets waar we natuurlijk dankbaar gebruik van hebben gemaakt.

De eerste keer dat ik er was, was in februari om met de andere bestuursleden te bepalen wat we tentoon konden stellen. Een van onze bestuursleden kent Huis Doorn goed omdat hij er vrijwilligerswerk is gaan doen na zijn pensioen en het is aan zijn niet aflatende enthousiasme te danken geweest dat we überhaupt de mogelijkheid kregen om deze tijdelijke tentoonstelling in te richten.

Maar wat wilden we tentoonstellen? Daar hadden we het dus in februari over. We bleken maar dan voldoende materiaal te hebben in de vorm van boeken van Captain Johns, informatieborden over zijn leven en via bevriende verzamelaars hadden we de mogelijkheid om zowel Britse als Duitse modelvliegtuigjes in de tentoonstelling op te nemen.

Van de curator mochten we ook het e.e.a. over de International Biggles Association laten zien. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen; (bijna) alle uitgaven van de I.B.A. liggen er. Mocht je dit blog op een desktop of laptop lezen: alle boeken in de linker zijbalk zijn er dus te zien, met een keurig informatieblad er bij met vermelding van alle vertalers.

Dus begin maart, toen de tentoonstelling officieel van start was gegaan, ben ik meteen gaan kijken; en afgelopen zaterdag nogmaals met familie. En ik moet toegeven; het streelt mijn ego dat al mijn/onze vertalingen daar liggen; met naamsvermelding. Wil je het zelf zien? Dat kan want de expositie is verlengd van 28 april tot en met 4 mei. De permanente tentoonstelling over de Eerste Wereldoorlog en de rondleiding door het kasteel waar de Keizer zelf woonde zijn overigens ook zeer de moeite waard. Meer info: www.biggles.nl (nog steeds in aanbouw) en www.huisdoorn.nl.