Ianua betekent deur in het Latijn. De deur die het nieuwe jaar opent. Of op 1 januari het oude jaar sluit. Zelf ben ik al een tijdje bezig een deur te sluiten. Dat deed ik door een boek te schrijven over hoe ik omga met mijn bipolaire stoornis. Ik was er namelijk van overtuigd dat dat een afgesloten hoofdstuk was omdat ik eindelijk ontdekte dat ergernissen voor mij de trigger waren. En slaapgebrek, maar dat wist ik al langer. Ergernissen, daar begint het bij mij mee. Die zorgen voor minder slapen en triggeren ook weer twee andere belangrijke items waar ik op let: veel contacten leggen en daarbij afgeven op datgene/diegene waaraan/aan wie ik me erger.
Ik dacht er dus vanaf te zijn en besloot het eens op te schrijven zodat ik het voor mezelf helder had en er misschien anderen ook mee kon helpen. Dat is allebei gelukt, maar daar kom ik in een latere blogpost nog wel op terug. Nu wil ik het erover hebben dat het toch nog misging. Dat begon eind november. In overleg besloot ik mijn medicatie nog een stapje te verlagen. Dat zorgde er helaas voor dat ik slechter ging slapen. Dus ik was al iets gealarmeerd.
3 dagen opeenvolgend of gewoon 3 dagen?
Dat slechter slapen hield een dag of zes aan, maar ik greep niet in omdat ik dacht dat het bij het afbouwen van de medicijnen hoorde. Ik merkte ook dat ik me vaker ergerde, maar nergens drie of meer dagen opeenvolgend. Dus greep ik weer niet in. Die drie dagen stonden namelijk in mijn signaleringsplan en mijn boek. Drie dagen signalen? Dan medicijnen ophogen en contact opnemen met mijn behandelaar. Dat was nu niet het geval, dus ik nam geen contact op met mijn behandelaar. Later kreeg ik eerst nog griep en daarna een flinke verkoudheid. Ook dat had invloed op mijn slapen. En ik merkte dat het ook tot gevolg had dat ik me meer ergerde.
Maar steeds geen drie nachten slecht slapen of ergernis achter elkaar. Dus greep ik niet in. Dat zorgde ervoor dat ik in anderhalve maand misschien iets meer dan dertig dagen slecht sliep en me ergerde. Twee weken geleden kwam er een kleine ergernis bij en dat was de druppel. Ik had op aanraden van mijn huisgenoot de avond ervoor al contact opgenomen met mijn behandelaar en zij raadde me aan in de ziektewet te gaan en mijn medicatie flink op te hogen.
Dat deed ik en inmiddels slaap ik nog net niet de klok rond. Gelukkig reageerde ik dus goed op de medicijnen en had ik snel in de gaten dat er iets niet klopte met de regel rond die drie dagen. Daar kan ik dus mijn signaleringsplan en boek op aanpassen en dat zorgt ervoor dat ik de toekomst met vertrouwen tegemoet zie.
En uiteraard doe ik hier verslag van die toekomst.
~~~
Afbeelding van PayPal.me/FelixMittermeier via Pixabay