Twee weken geleden verscheen er een gastblog van mijn hand op PsychoseNet: Ik kreeg meer controle over mijn bipolaire stoornis – signaleringsplan. Dat had ik hier nog niet verteld. Bij deze dus. Misschien is het interessant om wat van de achtergrond van de blogpost te vertellen. Het heeft te maken met de centrale boodschap uit mijn boek in wording: met een bipolaire stoornis heb je naast dagelijkse medicijnen nog een dagelijks vangnet nodig, zodat je gewaarschuwd wordt als er iets in de status quo van je leven verandert. Zo’n verandering, heb ik geleerd, kan niet altijd ondervangen worden met medicijnen alleen.
Bij mij ontbrak jarenlang dat vangnet. Ik had weliswaar een signaleringsplan, maar er mankeerde het nodige aan. Een life chart, waarin je elke dag je stemming kunt bijhouden, gebruikte ik niet, misschien omdat de boekjes onhandig in te vullen zijn door mijn handicap. En omdat er nog geen apps waren toen het voor mij aan de orde had kunnen komen. In dit voorbeeld, een PDF, staat een ingevulde life chart.
Voegde ik wat toe aan een methodiek?
Pas in 2019 besefte ik welke consequenties het ontbreken van dat dagelijkse vangnet jarenlang voor mij had gehad. Helaas heeft ook geen van mijn behandelaars zich dat ooit gerealiseerd. Toen ik in 2020 een ontdekking deed die een kantelpunt was over hoe ik met mijn bipolaire stoornis omging, besloot ik dagelijks te gaan signaleren. Eerst in mijn hoofd, vanaf begin vorig jaar digitaal. En ik ging aan een boek werken om wat leed te verwerken en omdat ik graag bewustzijn wilde creëren over dat dagelijks signaleren. Dat geen van mijn behandelaars het feit dat ik dat niet deed, niet als een probleem zag, vond ik achteraf toch wat vreemd. En ik kan ook niet voorstellen dat ik de enige ben die geen life chart gebruikt.
Nadat ik het boek had geschreven, las ik ook andere boeken. In al die boeken, Nederlands en Engels, staat nergens beschreven dat je een signaleringsplan dagelijks moest inzetten. Om nog maar te zwijgen over hoe je dat dan moest doen. Naast medicijnen was alleen de life chart voor dagelijks gebruik bedoeld. Het verbaasde me flink. Zou ik nou werkelijk een noviteit hebben binnen de ggz? Mijn eigen behandelaars waren in een eerdere fase al enthousiast over mijn boek. Ik wilde er nog een deskundige naar laten kijken en moest denken aan het eSpreekuur van PsychoseNet. Ik koos voor Jim van Os omdat hij wat had geschreven over het signaleringsplan. Hem legde ik in het kort uit wat ik dagelijks deed via mijn signaleringsplan, dat het voor mij zo mooi werkte, met de vraag of hij dacht dat het voor anderen ook nuttig kon zijn.
Ik hoop dat het ook anderen helpt
Zijn antwoord was dat hij dacht van wel want hij vroeg me er een gastblog over te schrijven voor PsychoseNet. Dat deed ik natuurlijk graag. Want al help ik maar één lotgenoot door mijn aanpak te delen, dan zou dat al geweldig zijn. Wat mij betreft is het laatste woord er nog nog over gesproken want ik blijf het vreemd vinden dat zeker de tweede techniek die ik in het artikel op PsyhoseNet beschreef, niet al jaren gemeengoed is. Maar ik heb er dus nergens over kunnen lezen.
~~~