Loslaten #WOT 16-13

Loslaten: ik heb er ambivalente gevoelens bij. Aan de ene kant kan ik me er gemakkelijk overheen zetten wanneer iets niet gegaan is zoals ik had gehoopt. Ik kijk dan waar het fout is gegaan zodat ik herhaling kan voorkomen, als ik er tenminste invloed op heb en als ik een fout heb gemaakt. Natuurlijk probeer ik die dan te herstellen. Kan dat niet, of lukt dat niet, jammer dan. Ik baal ervan maar laat het los omdat ik er niets meer aan kan doen.

Laatst had ik het er met een vriend over. Ik had een stuk tekst van hem gecorrigeerd dat hij van iemand terug had gekregen met het verzoek het nog een keer door te lezen. Ik kon de nodige correcties aanbrengen. Hij baalde stevig van die fouten en vond het maar vreemd dat ik een week eerder zo rustig bleef na het ontdekken van een paar typfouten die ik ondanks verwoede pogingen niet meer recht kon zetten. Het zal met het bovenstaande te maken hebben.

Maar dat is niet alles

Aan de andere kant is er namelijk iets wat me jaren gekost heeft om los te laten. Ik schrijf er columns over voor Onzichtbaar Ziek. In voorbereiding op een nieuwe column las een paar oude uit 2014. Daar schrok ik van. Ik was wel erg negatief en bang voor herhaling. Nou moet ik toegeven dat mijn laatste manie uit 2012 heftig was en de gevolgen groot (verlies van een prachtige baan omdat mijn contract niet werd verlengd).

Daar heb ik van geleerd. Mijn medicatie is aangepast, ik heb een verbeterd signaleringsplan en mijn directe omgeving is veel nauwer betrokken bij dat signaleren. Al met al zorgt dat ervoor dat ik nu met vertrouwen de toekomst in kijk. Grote kans dat een manie of depressie wegblijft of dat het tijdig gesignaleerd kan worden. De angst voor terugval is nu dan ook weg, maar dat heeft tot zeker begin vorig jaar geduurd. Voor die tijd bleef ik, hoewel het goed met me ging, achterom kijken en zag ik beren op de weg die er niet waren. Sinds een jaar heb ik echter los kunnen laten en dat voelt goed.

~ ~ ~ ~
#WOT Write On Thursday. Iedere donderdag geeft Martha/DrsPee een woord op waar je als blogger dan mee aan de slag mag.

#50books 2016 10 en 11: DWDD en Boekenweek

Dat ik  een paar weken behoorlijk minder frequent heb geblogd, heeft tot gevolg dat ik bij de series waaraan ik meedoe nu behoorlijk achterlig. Ik weet nog niet of ik dat ga inhalen maar het komt goed uit dat ik voor #50books vraag 10 en 11 toevallig kan combineren.

Vraag 10 is of je je bij de keuze voor je boeken liet beïnvloeden door De Wereld Draait Door en vraag 11 of je speciaal voor de Boekenweek naar de boekhandel gaat.

Om met dat laatste te beginnen. Ik kom minstens eens in de maand maar meestal vaker in een boekhandel en zorg er al jaren voor dat ik een boekenbon van mijn verjaardag bewaar voor de Boekenweek zodat ik dan een boek kan uitzoeken en het Boekenweekgeschenk erbij cadeau krijg. Dat is al jaren een traditie, al heb ik geen idee hoelang ik dat al zo doe omdat de Boekenweekgeschenken niet allemaal netjes bij elkaar in de kast zijn verdwenen maar op verschillende plekken staan en liggen.

De laatste jaren heb ik er een gewoonte van gemaakt om nog eens €2,50 extra te investeren met mijn boekenbon zodat ik ook het Boekenweekessay kan lezen.

Afgelopen maandag was ik daarom bij Van Piere in Eindhoven. Ik had me eigenlijk voorgenomen om met de nieuwste Simone van der Vlugt thuis te komen, maar kon Nachtblauw nergens vinden. Ik zal het dan ook voorlopig moeten doen met het dubbel gesigneerde boek dat ik al van haar heb.

Dus moest ik op zoek naar een ander boek. Keuze genoeg en ik zag ook Schuld van Walter van den Berg liggen. Daar had ik positieve berichten over gehoord van Hendrik-Jan en Peter dus dat leek me wel wat. Toevallig was het ook een boek van de maand van De Wereld Draait Door. Door dat laatste heb ik me voor zover ik weet niet door laten beïnvloeden omdat ik niet vaak naar het programma kijk en het boekenpanel dus ook maar af en toe zie. Soms laat ik het ervoor aanstaan, maar dit was de eerste keer dat ik daadwerkelijk een boek van de maand kocht. Niet omdat ik iets tegen De Wereld Draait Door heb maar DWDD zit niet echt prominent in mijn selectiecriteria, zo ik die überhaupt al bewust heb.

Zo kwam ik met Schuld bij de kassa en kreeg ik netjes het Boekenweekgeschenk erbij. Het essay had ik nergens gezien en toen ik ernaar vroeg bleek het al uitverkocht te zijn. Gelukkig bleek het bij de Bruna schuin tegenover nog wel voorradig zodat ik met een mooie oogst thuis kwam.

Oogst Boekenweek 2016