Maand: november 2019

Toch maar Start with Why

Start with why

Vanmorgen en vanmiddag had ik hier een heel blog bedacht, maar ik weet niet of het er komt te staan. Jaren geleden had ik het plan om bij het lezen van non-fictie een maand uit te trekken voor het betreffende boek en er die periode dagelijks mee bezig te zijn. Op die manier zou ik het kunnen lezen, beoordelen of het wat voor me is en toepassen. Want lezen alleen lijkt me niet zo nuttig als ik echt wat wil doen met wat in het boek staat.

Een maand actief met een boek bezig zijn dus: en met een maand is er een gewoonte. En over gewoontevorming heb ik het vaker gehad en dat zal vermoedelijk in de toekomst niet veranderen.

Ruim een half jaar terug raadde iemand mij aan om naar ‘The Golden Circle’ te kijken van Simon Sinek. Van hem had ik natuurlijk nog nooit gehoord maar bij een hype ben ik altijd een beetje huiverig. Ik las bijvoorbeeld dit jaar pas De steen der Wijzen. Met veel plezier overigens. Maar terug naar Sinek. Ik heb de vrouw die hem aanbeval hoog zitten, dus heb ik mijn antihypegevoelens aan de kant gezet en ben ik vorige week aan Start with Why begonnen. En ik heb al besloten Vind je Waarom van Sinterklaas te vragen. In het Nederlands en op papier omdat ik meer mensen ken die er misschien wat aan hebben.

Wat ik van plan ben is om de komende maand op zaterdag te vertellen hoe ik de boeken ervaar en wat ik er mee doe. Samenvattingen over de boeken zijn er al meer dan voldoende.

Het is allemaal niet dringend; ik heb het prima naar mijn zin op mijn werk – het Wat past – maar het is commercieel en daar ligt niet helemaal mijn hart. Dus iets erbij, ik heb er de tijd voor, lijkt me mooi. Iets wat meer aansluit bij mijn waarom, wat daar heb ik wel al een idee van omdat ik me tijdens het lezen van Start with Why steeds duidelijker realiseerde dat het werk dat ik 7,5 geleden deed toen ik manisch werd nauw aansloot bij mijn Waarom.

De reden van mijn twijfel over het schrijven van deze blogpost was dat ik toen zo diep geraakt werd door dat Waarom dat ik er in doorschoot; ik verschilde grondig met mijn werkgever van mening over het Hoe. Te weinig medicatie was ook niet bevorderlijk, dat ik niet alert was en dat mijn omgeving daardoor machteloos stond; allemaal redenen dat het mis ging.

En de reden dat ik twijfelde over het schrijven van deze blogpost; ik leg toch een bepaalde keuze vast waar risico’s aan verbonden zijn. Maar:

  • ik gebruik meer medicatie
  • ik hanteer nu wel het signaleringsplan
  • ik luister naar mijn omgeving

Dus ik ga op zoek naar mijn Waarom en ga dat hier beschrijven omdat bloggen voor mij vaak verwerken en leren is.

Uitdagingen

Het ging zo mooi goed. Zes jaar lang. Maar vorig jaar zomer voelde ik het gebeuren. Laat ik kijken wat er gebeurt. En het gebeurde. Ik wist dat het kwam dus ik was voorbereid. Een weekje of wat vakantie, gesprekken en meer medicatie en ik kon er weer tegen.

Alles leek goed te gaan. Nou ja, alles. Op het werk wel, plichtsgetrouw zet ik me daar altijd voor in, maar de hobby, het vertalen van Mossyface, waar ik het hier ook al over heb gehad, ging moeizaam. Geen zin; met de grootst mogelijke moeite lukte het me om er toch toe te zetten mijn deel te vertalen. Moeite, moeite en nog eens moeite. Terwijl ik het wel leuk vond en vind om te doen.

Maar ergens klopte het niet. Het speelde al langer. Sinds 2012, vanaf dat moment ging moeizaam. Laat dat nu samenvallen met het moment dat mijn medicatie flink werd uitgebreid.

Dat het iets met medicatie te maken had bleek ook afgelopen januari. Na de zomer met bijna ziek worden – net wel/net niet – mocht ik mijn medicatie weer afbouwen. Gelijk had ik meer energie en ik maakte in ijltempo mijn vertaling af.

Maar helaas was ik binnen twee maanden ziek; en dit keer echt ziek. Weinig slapen toch nog redelijk veel ideeën. Wel iets in de gaten, te veel vertrouwen in mezelf en daardoor te laat met ingrijpen. Allemaal verklaarbaar maar gewoon niet handig van mezelf. Ik had het moeten zien.

Gelukkig kreeg ik zo veel medicijnen dat een olifant er ook van zou slapen. Ik dus dus ook. Waar de medicijnen ook bij hielpen, was bij het op orde brengen van mijn gedachten.

Afijn, ik ben nu acht maanden verder en wijzer (dat laatste hoop ik althans). Het gaat goed; ik slik iets meer medicijnen, doe mijn werk met plezier, vertaal, blog enzovoort. Toch blijven er nog uitdagingen: lusteloosheid en gewicht. Maar aan die dingen werk ik met liefde (voor mezelf).

Morgen nog een plaatje zoeken en nog eens nalezen op spelfouten; publiceren voor ik me bedenk.

Zen habits plan Mossyface week 2 (10 – 17 november 2019)

Deze week (vorige week maandag 10 novemer tot en met gisteren, zondag 17 november 2019) ging het een stuk moeilijker met elke dag een stukje (twintig minuten) vertaling controleren. Of het nu kwam doordat ik van tien minuten naar twintig minuten vertalen ben gegaan, of dat het kwam doordat het op het werk hectisch was, het ging moeizaam. Het lukte me niet om steevast meteen na het eten mijn pc aan te zetten en aan de slag te gaan. Nee, het kostte moeite en meestal was ik later op de avond pas met vertalen bezig. Nou ja, vorige week maandag een stuk eerder vanwege GLOW Eindhoven.

Vrijdag heb ik het vertalen zelfs helemaal overgeslagen. Niet dat ik het vergat; nee, ik moest de hectische werkweek eerst een plekje geven en dat was pas rond half elf gebeurd en toen stond de computer nog niet eens aan. Ik besloot een dag over te slaan.

Maar zes uit zeven dagen succes lijkt me helemaal niet verkeerd, ook omdat ik me er steeds op verheugde en het als ik daadwerkelijk bezig was, leuk vond. Blij mee, maar ik doe wel enige aanpassingen aan mijn zen habits plan. Ik start voortaan mijn pc op als ik thuiskom van mijn werk zodat ik sneller aan de slag ken, zeg half zeven. Mijn computer is al niet helemaal nieuw meer en goed opstarten tot startklaar duurt een kwartier of zo.

Een tweede aanpassing die ik doe, is een toevoeging: wat als ik twee dagen achter elkaar niet vertaal? Dan een avond geen hoorapparaten. Dat gaat me dus niet gebeuren; één dag missen kan, twee dagen achtereen echt niet.

Verder verander ik nog niks: ook deze week twintig minuten per dag vertalen. Tot zondag. Daarna kijk ik weer verder.

Zen habits plan Mossyface: week 1

De eerste echte week met het Zen habits plan Mossyface zit er, na een week voorbereiding vooraf, op en de score is 7 uit 7. Ik ben elke dag 10 minuten met vertalen bezig geweest. Meer precies: mijn vertaling controleren.

En er lijkt nog iets belangrijks te zijn gebeurd: het vertalen is weer mogen geworden. Ik mag weer elke dag vertalen. Ik heb er weer veel zin in en kijk er elke dag naar uit. Dat is wat ik zocht. Het is geen moeten meer. Dan moeten zorgde er juist voor dat het me tegenstond en ik er maar sporadisch toe kon zetten om aan de vertaling te werken.

Nu lukt dat dus veel makkelijker. Het begin is gemaakt en het is nu een kwestie van doorgaan. En dat, naar het gezegde, kampioen worden is niet moeilijk, kampioen blijven wel, is een stuk moeilijker. Toch kijk ik ernaar uit. Ik voel me gewoon prettiger zoals het nu gaat.

Daarom durf ik ook rustig de druk wat op te voeren: in plaats van 10 minuten per dag wil ik komende week 20 minuten per dag bezig zijn, in 1 sessie.

Volgende week dus een nieuwe afspraak. Op naar 14 uit 14.

Mocht je zelf nu ook zin krijgen. Pak de blogs van Peter erbij, te beginnen bij ‘Love moved me to write this for you‘, en doe mee. Zijn verhalende schrijfstijl alleen is al genieten. Mocht je mee willen doen, dan merk je dat Peter ook blogde over zijn voortgang met zijn rek- en strekoefeningen. Dat doe ik niet omdat dat voor mee 2 nieuwe gewoontes zouden betekenen en ik het volgens Babauta beter bij 1 tegelijk kan houden. Vandaar dus. Maar als dit stand houdt wil ik het gebruiken voor meerdere gewoontes en daar zou bloggen bij kunnen horen. Maar dat is zorg voor later want ik ben nu te veel te veel met mijn idealen bezig en dat is volgens Babauta juist niet de bedoeling. Geniet van en concentreer je op 1 gewoonte is zijn devies. Dat doe ik trouwens niet helemaal want als beloning voor het uitvoeren van mijn vertaalwerk mag ik een stukje lezen. Daarover misschien in een later blog meer.

Zen habits plan Mossyface

Mossyface, eerste druk 1922

Het is alweer bijna vijf maanden geleden dat ik voor het laatst blogde. Daarvoor zijn volgens mij twee redenen. Ten eerste begon de extra hoge dosis medicijnen die ik na mijn manie van begin april slikte, zijn tol te eisen. Het lijkt haast een bekend patroon: net als nu ging zeven jaar geleden de manie ook snel weg maar had ik ondanks meer medicatie nog een maand of twee energie te over. Maar daarna was het ook echt op.

Wat gelukkig verschilt met zeven jaar geleden is dat ik nu mijn baan heb kunnen behouden. Daar had ik energie voor maar vanaf half juni of zo was de pijp leeg wanneer ik thuis kwam van mijn werk. Dat werd pas eind augustus beter toen ik mijn medicatie afgebouwd had naar het huidige niveau. Ik kon/kan weer wat doen ’s avonds. Ik pakte web development weer op, ditmaal als hobby en ik nam mijn vertaling van Mossyface weer ter hand.

Het eerste lukte prima, het tweede niet. Soms gingen er weken voorbij zonder dat ik iets deed terwijl ik het wel heel leuk vond om te doen. Stof tot nadenken dus: bij de boeken uit 2001 – 2003 en 2009 – 2011 was het geen enkel probleem om er iedere dag voor te gaan zitten, maar vanaf 2012 werd dat een stuk moeilijker.

Het leek alsof ik het verleerd had. Toch klopt dat niet want ik wandel pas vanaf medio 2015 elke dag en mijn dagelijkse web development oefeningetjes maakte ik in 2016, 2017 en na twee jaar pauze vanaf eind augustus dit jaar opnieuw.

Beide met veel gemak en plezier. Dagelijks dus. Ik verheug me er al de hele dag op. En ik heb het voor elkaar gekregen dankzij de Zen Habits methode die ik leerde bij Peter. Eén en één is dan twee en in januari ben ik een tijdje dagelijks gaan vertalen. Maar waarschijnlijk had ik toen mijn medicatie net te ver afgebouwd en waren er nog wat andere oorzaken waardoor ik snel in een manie schoot.

Nu ben ik wat voorzichtiger en gebruik ik meer medicatie. De voorbije week heb ik onderstaand Zen habits plan opgesteld met als doel:

  • iedere dag met Mossyface bezig zijn totdat het bij de drukker ligt (ingangsdatum: maandag 4 november).

Zen habits plan Mossyface

  • nieuwe dagelijkse routine: tien minuten werken aan de vertaling van Mossyface, op dit moment bestaande uit het controleren van mijn al vertaalde hoofdstukken;
  • motivatie: het plezier terugkrijgen in het vertalen; meer specifiek: het verlangen naar vertalen terugkrijgen dat ik (mogelijk door medicijnen) kwijt ben geraakt;
  • kleinst mogelijke stap om te beginnen: twee zinnen nakijken;
  • belofte: aan mijn medebestuursleden van de International Biggles Assocation en mijn medevertalers;
  • wanner: ’s avonds na het eten;
  • trigger of aanleiding: opstarten pc met daarop mijn woordenboeken en vertaalbestanden;
  • herinneringen: printje omslag op mijn bureau; dagelijkse reminder Wunderlist;
  • verplichtingen: wekelijks bloggen over voortgang; twee weken niet wandelen wanneer ik voortijdig opgeef;

Op deze manier hoop ik het plezier vooraf snel weer terug te krijgen en daarmee het vertalen zelf ook weer in gang te zetten. En uiteraard is het de bedoeling de tien dagelijkse minuten uit te bouwen.