Waarom ik vertalen zo leuk vind

En waarom ik wat minder gemakkelijk blog

Deze post is eigenlijk een vorm van uitstelgedrag. Maar ik merk dat ik ondanks mijn goede voornemens en ontdekking van laatst nog niet zo heel heel lang geleden, nog niet heel veel verder ben met mijn bloggen. Niet getreurd, komt goed. Maar ik ben op dit moment weer druk bezig met vertalen. Ja, er is altijd wat te vertalen omdat slechts rond de 100 van de ruim 160 boeken van Captain Johns in het Nederlands zijn verschenen.

Iedere keer vind ik het weer geweldig leuk en slokt het me qua vrije tijd volledig op. Het past helemaal bij me. Met taal bezig zijn. Je dienstbaar opstellen (hoop ik), aan toekomstige lezers en aan de auteur. En met dat laatste stip ik een cruciaal verschil aan met bloggen. Mijn blogs mag ik helemaal zelf schrijven, al heb ik regelmatig, zoals vandaag, wat hulp wat hulp bij het onderwerp, maar toch.

Bij vertalen echter ligt er al veel meer vast. Een boek of in ieder geval een tekst van de auteur of van je medevertaler(s). Ik hoef ‘alleen maar’ te vertalen of na te lezen en te corrigeren. En dat vind ik wel zo prettig. Het vanuit het Engels zoeken naar een zo goed mogelijke weergave in het Nederlands: heerlijk. Blijven slijpen, nadenken, herlezen, overleggen, opzoeken, corrigeren, tot aan drukproefcorrecties, die door het werken vanaf papier vaak meer correcties opleveren dan voorzien. Ja, als ik met al die dingen bezig ben dan voel ik mij soms bijna de koning te rijk dat er nog zo’n mooie stapel boeken van Captain Johns te vertalen valt.

En natuurlijk blijf ik bloggen, ook dat vind ik veel te leuk.

~ ~ ~ ~

#SG16 Iedere dinsdag geeft een Carel een woord op uit spreekwoorden en gezegden waar je dan over kunt bloggen.

3 andere manieren om pagina’s ontoegankelijk te maken

Deze blogpost is deel 4 van 8 in de reeks Web development uitdagingen

Zaterdag schreef ik dat je door de includes map buiten de www/public_html map te plaatsen, een map hoger dus, een mooie manier hebt om ervoor te zorgen dat bestanden die je opneemt als onderdeel van andere pagina’s niet als zelfstandige pagina’s te benaderen zijn. Gisteravond meende ik te ontdekken dat dat voor deze website niet lukte.

Het ging althans niet via WinSCP, maar ik ontdekte net pas dat het wel ging ik de file manager van het beheer systeem van de website gebruikte.  Ondertussen had ik al al drie andere oplossingen gevonden. Die schrijf ik maar gauw op voordat ik ze vergeet.

Methode 1: .htaccess

De eerste methode is waarschijnlijk de eenvoudigste. Stel dat je de map onzichtbaar niet benaderbaar wilt hebben. Je plaatst dan in die map het bestandje .htaccess. Dat wil zeggen: beginnen met een punt en eindigen zonder extensie. Dat bestandje heeft maar 1 regel nodig:

deny from all

De methode werkt prima, maar heeft als nadeel dat het er gebruikersonvriendelijk uit ziet. Kijk maar:


Forbidden

You don’t have permission to access /wachtwoord/ on this server. Additionally, a 403 Forbidden error was encountered while trying to use an ErrorDocument to handle the request.


Methode 2: gebruik functies

Methode 2 levert een blanco scherm op. Zie dit voorbeeld. De pagina bevat echter wel code. Maar die code maakt onderdeel uit van een functie en het resultaat van de functie is pas zichtbaar als de functie aangeroepen wordt, wat hier dus niet is gebeurd. Dit principe kun je gebruiken om de van inhoud van pagina’s in een includemap onzichtbaar te maken. Je neemt het bestand op in een pagina en roept vanaf die pagina de functie pas aan. Je kunt het ook gebruiken als je alleen HTML hebt. Je maakt dan als volgt een functie aan:

function htmlWeergeven() {
echo '
<p>Hier plaats je alle html code</p>
';
}

PHP code is nooit zichtbaar en een browser in de code de opdracht is gegeven HTML output te generen, bijvoorbeeld met het commando echo, zoals hierboven.

Methode 3: gebruik het verschil in URL

Dit vind ik zelf de leukste methode omdat je hiermee de vrijheid hebt om zelf te bepalen wat je bezoeker te zien krijgt.

Waar het bij deze methode om draait, is dat de bestanden toegankelijk moeten zijn als ze ingevoegd zijn, met ofwel include of met require. Benader je het losse bestand dan dient het bestand niet toegankelijk te zijn. Het draait om de url. Als een bestand ingevoegd is, heeft het geen zelfstandige url. Als je bestand zelf benadert, krijg je bijvoorbeeld deze url:
http://webdevelopmentuitdagingen.nl/oefenpaginas/includes/verbergen.php

Het gaat om  de map includes. Die wil ik ontoegankelijk maken. In PHP kun je met verschillende functies urls uitlezen.  De code die daarvoor zorgt in bovengenoemd bestand is:


$url = $_SERVER['REQUEST_URI'];
$url = explode('/', $url);
print_r($url);

In de eerste regel wordt de url van het bestand als tekst (string) opgeslagen opgeslagen in de variabele $url. De 2 regel maakt losse blokken van de url met de / als scheidingsteken en de derde regel toont die losse blokken; of array elementen, om ze hun juiste namen te geven. De print_r regel toont de array op het scherm en moet weg voor je het bestand daadwerkelijk uploadt.

Je kunt nu een voorwaarde maken op basis van de url. Array element nummer 2 van $url is includes. Dat kun je bevragen:

if ($url[2]=='includes') {
		echo '<h1>Excuses</h1><p>Deze pagina is helaas
 niet beschikbaar. Klik 
<a href="http://www.webdevelopmentuitdagingen.nl">hier
</a> om terug te gaan naar de site.<p>';
		exit();
	}

Binnen dat echo is natuurlijk alles mogelijk. Maar je kunt ook automatisch doorlinken door in plaats van echo header('Location:http://www.webdevelopmentuitdagingen.nl'); op te nemen. Voor die header mag echter geen enkele code ge-echo’d. worden, zelfs geen spatie of nog erger html code die niet gemaakt is door PHP.

Typ overigens niet Loation i.p.v. Location, een tikfout die mij nogal eens overkomt. De hoofdletter, de () en de aanhalingstekens zijn verplicht, net als de puntkomma aan het einde.

Het commmando exit() zorgt ervoor dat alle code die hierna komt niet meer uitgevoerd wordt, hetzij PHP, hetzij HTML/JavaScript. En exit() werkt ook voor de pagina waarin het bestand eventueel ingevoegd wordt.

Het mooie van dit script op basis van if ($url[2]=='includes') is dat je de conditie zo in kunt vullen als je zelf wilt en dat je ook helemaal zelf kunt invullen wat er gebeurt als niet aan de conditie wordt voldaan. Je kunt bij wijze van een spreken een pseudo-404-pagina ontwerpen als je daar zin in hebt. Of een mooie easter egg verstoppen.

En het allerleukste?

Je kunt dit script uiteraard met een simpele regel code ‘includen’ of ‘requiren’ in alle bestanden waarvan je inhoud wilt verbergen.

Have a break

Deze blogpost is deel 2 van 2 in de reeks Van lezen naar doen

Hoe vaak ik het nu al wel niet heb gemerkt sinds ik het hoorde in de MOOC Learning How to Learn en bovendien daarna nog las in A Mind for Numbers van Barbara Oakley en tot slot ook nog eens gemerkt heb wat een prachtig neveneffect het is van elke dag wandelen, toch schijn ik hardleers te zijn. Bovendien had ik vanmiddag al een uur gewandeld dus daar schoot ik vanavond niks mee op.

Ik was bezig de challenges die bij die The Complete Web Developer Course van Rob Percival op Udemy over te zetten van dit domein naar www.webdevelopmentuitdagingen.nl. Aan die cursus was ik begonnen omdat mijn recentste werkgever vroeg of ik mij in PHP wilde verdiepen. Dat wilde ik wel, maar dan wilde ik ook kennismaken met andere JavaScript en jQuery. Het kwam er niet echt van omdat mijn baan tot een einde kwam maar in de tijd dat ik mij op een vervolg van mijn carrière oriënteerde, heb ik wel die cursus gevolgd en de opdrachten gemaakt.

Die was dus over aan het zetten. Maar het lukte maar niet om de MySQL challenge werkend te krijgen en het was me vrijwel meteen duidelijk dat er geen verbinding gemaakt werd met de tabel in de vers aangemaakte database. En wat ik ik knipte en plakte, het lukte niet. Tot ik eindelijk even pauzeerde en een ingeving kreeg. Als ik die tabel nou eens uit de database zou halen en gewoon ergens een WordPress installeerde. Zo gezegd, zo gedaan. Maar bij het installeren kon ik in eerste instantie geen verbinding maken met de database. Gelukkig had ik nog andere instellingen en daarmee werkte het wel.

Gelukkig bleek hiermee ook het probleem van mijn MySQL challenge opgelost te zijn. Met de gegevens van WordPress meldde mijn testbestandje dat er verbinding kon worden gemaakt met de database. WordPress deïnstalleren en testen of de MySQL challenge nu wekt: ja dus.

Geleerde les: op tijd pauzeren

Ik moet nog wat inleidende teksten teksten schrijven, dan pas ik de site weer aan.

Include en require

Deze blogpost is deel 3 van 8 in de reeks Web development uitdagingen

Web development uitdagingen

Na het stellen van mijn opdracht in de vorige aflevering van deze serie had ik ook de opdracht die ik daarna wilde uitvoeren al snel in gedachten. Ik heb nu besloten beide opdrachten om te draaien. Ik was van plan om eerst de site van inhoud te voorzien en daarna te zorgen voor een goede paginastructuur.

Bij nader inzien lijkt me dat een onlogische volgorde. Het toevoegen van pagina’s gaat namelijk een stuk efficiënter als je eerst zorgt voor een goede paginastructuur. Op die manier hoef je per pagina zo weinig mogelijk te wijzigen.

Een stukje geschiedenis

Een webpagina bestaat voor een groot deel uit onderdelen die voor elke pagina hetzelfde zijn. Denk een een header, een menu en een footer. Alleen het gedeelte met de inhoud van een pagina is steeds verschillend. Voordat dynamische websites opkwamen kon je in HTML dergelijke onderdelen in je site zetten met frames en een frameset. Belangrijk nadeel van deze techniek is dat leessoftware voor blinden een slechtzienden er niet mee overweg, wat waarschijnlijk een reden is geweest waarom de frame techniek geen onderdeel meer uitmaakt van HTML5.

Enter PHP

Tegenwoordig los je bovengenoemd scenario op met wat server side includes worden genoemd. Je maakt dan losse pagina’s voor je footer, je menu enz. en die voeg je dan op de plek waar ze in pagina moeten toe aan de code. Voor web development uitdagingen pagina betekende dat ik de werkende index.php pagina heb gepakt en daar de header, het menu, de footer en de aside van mee gemaakt heb. Voordeel van deze  aanpak is dat ik dus niet op 10 pagina’s het menu moet aanpassen, maar alleen maar menu.php.

Pagina’s in een andere pagina opnemen gaat heel makkelijk met include. Mocht een in te voegen deel van een pagina nu essentieel zijn voor de werking van de pagina dan heb je daar de functie require voor. In dat geval zal de pagina niet werken als het benodigde bestand ontbreekt. Van beide functies heb je ook een _once variant. Die is handig om te voorkomen dat je 2 keer een include opneemt waarin je een functie definieert. Een functie mag namelijk maar een keer gedefinieerd worden.

Includepad

Het is gebruikelijk de losse in te voegen bestanden in een includes map te zetten. Bijvoorbeeld www.example.com/includes/menu.php. Nadeel van deze werkwijze is dat het menu los van de site waar het bijhoort  te benaderen is. Je kunt er ook voor kiezen om je includes op te slaan in de map boven je www (root) map. Je verwijst dan als volgt vanaf de root ../includes.menu.php. Het menu wordt nu keurig opgenomen in de site maar is door bezoekers niet meer los te benaderen.

Benieuwd naar het resultaat tot nu toe? Klik op de schermafbeelding van de website. Die geeft overigens niet de actuele situatie weer.

Volgende uitdaging:

Lege pagina’s vullen.

If else

if else

Als je mijn blog vaker leest, dan weet je misschien dat ik bezig ben met een omscholingstraject richting web development. Dat gaat prima maar binnenkort meer daar over.

Net viel me echter een bekend patroon op. Of beter gezegd, het viel me op dat mijn beslissingsproces over de vraag of ik vandaag wel of niet blog sterk lijkt op de manier waarop een computer keuzes maakt. In wezen is er daarbij alleen ja of nee en dat ja of nee wordt bepaald door allerlei voorwaarden – waaraan wel of niet wordt voldaan.

Als dit of dan voert de computer een bepaald codeblok uit. Wordt aan een voorwaarde niet voldaan, dan wordt er geen of een ander stuk code uitgevoerd.

En eigenlijk blog ik vaak op dezelfde manier

Ik stel allerlei voorwaarden. Als ik een onderwerp heb, als ik tijd heb, als ik vandaag niet heb toegegeven aan allerlei slechte gewoontes; dan blog ik. Voldoe ik aan al die voorwaarden niet, dan treedt de else constructie in werking: ik blog vandaag niet.

Vandaar dat het dus nog niet echt wil vlotten met de activiteit op dit blog. En dan zit me behoorlijk dwars. Daar dacht ik dus vanmorgen al nieuwsbrief lezend over na. Eigenlijk gaan van de dingen die ik vaker wil doen vooral die dingen me gemakkelijk af waar ik geen voorwaarden aan heb gekoppeld en en waar ik mee ben begonnen terwijl ik mee las met het project over het aanwennen van gewoontes waar Peter vorig jaar over blogde aan de hand van het Zen habits boek van Leo Babauta.

Grote verschil: geen voorwaarden maar gewoon doen.

En dat me ook voor dit blog een goede insteek. Dus laat ik voortaan mijn if (voorwaarde) {doe dit;} (else {doe dat;}) constructies aan de programmeertalen en zijn schrijfvoorwaarden op dit blog hopelijk taboe.

@foto VIA PIXABAY met CC0 verklarinG