Ja, die functietoets F5, die is toch altijd wel magisch. Al vanaf onze allereerste computer. Dat was een MSX2 – eerst een Philips NMS 8245, later een tot een NMS 8255 omgebouwde NMS 8250, voor de liefhebbers. Het mooie van die computers was dat ze niet standaard met DOS waren uitgerust maar met BASIC. In de meeste gevallen was er wel een menu in de autoexec.bas opgenomen, maar niet altijd.
En in dat geval kwam F5 om de hoek kijken. Toen heette het volgens mij nog niet “even F5-en” of “ff F5-en” maar om een programma op te zoeken of te openen had je het commando files en daarna load "programma.bas" gevolgd door… F5. Dan werd het programma – in verreweg de meeste gevallen een spelletje – opgestart.
Later ontdekte ik dat je in plaats van F5 ook kon volstaan met het commando load "programma.bas",r.
Inmiddels zijn we heel wat computers verder maar F5 blijft een veelgebruikte toets. Eerst omdat ik ook op mijn eerste PC met QBASIC ging stoeien – al bleef dat zeer beperkt toen ik ontdekte dat je QBASIC-code niet buiten dat programma kon draaien.
Later kwam internet en moesten er regelmatig pagina’s ververst worden. Dat was bijvoorbeeld het geval bij pagina’s van de International Biggles Association. Dat zijn (nog) gewoon HTML-pagina’s die ik via FTP en een code editor bewerkte. Om het resultaat in de browser te zien moest ik in de meeste gevallen eerst F5-en.
En ook nu maakt F5 nog vaak deel uit van mijn computerbestaan. Ik ben wat aan het experimenteren met HTML en JavaScript en dan wil ik toch zien of bepaalde wijzigingen het beoogde effect hebben. En dan is daar F5.
Maar pas van de laatste maanden kan ik me herinneren dat ik daarbij wel eens denk: “Even F5-en” Of korter: “Ff F5-en.”
~ ~ ~ ~
#WOT: Write On Thursday: iedere donderdag een woord om over te bloggen.