Was jij vroeger ook verzot op stripverhalen, en lees je ze tegenwoordig nog steeds?
Dat is Peter Pellenaars’ 44e vraag in #50books jaargang 2015. Mijn antwoord is een kort en volmondig: ja. Gelukkig kan ik er nog wat meer over vertellen.
Strips heb van jongs af aan gelezen. Vooral de strips van Willy Vandersteen waren favoriet. Ik was mij er nog niet van bewust dat de man aan het hoofd van een studio stond en dat Suske en Wiske al jaren door Paul Geerts werden getekend. Maar Suske en Wiske heb ik jarenlang gelezen. Steeds als er nieuw album uit was, kocht of kreeg ik het. Ik las ze niet alleen, ik hield keurig bij welke albums ik had en maakte zelfs een omrekenlijst voor het geval de reeks ooit weer bij nummer 1 zou beginnen in plaats van bij nummer 67.
Behalve aan de reguliere albums bewaar ik ook mooie herinneringen aan sommige specials die verschenen. Zo kregen we ooit van een elektronicadealer een album waar allerlei teksten over Sony MSX-computers – wij hadden overigens een Philips – in stonden naast een verhaal waarin de MSX en de Teletijdmachine een rol speelden.
Voetbalstrips
Daarnaast las ik ook Johan de Rode Ridder en allerlei voetbalstrips. Rob van de Rovers staat me bij en ik kan me ook herinneren dat ik tijdens een vakantie in de auto veel meer verdiept was in de stripboeken dan in de omgeving waar we door reden. Maar toch, een echt fanatieke striplezer ben ik nooit geworden. Ik was toch meer van de boeken waarbij toch de meeste aandacht wel uitgaat naar een zekere Biggles. Maar laten daar nu schitterende strips van zijn. In de jaren zestig van de vorige eeuw had “Willy Vandersteen” zich al aan een twintigtal albums gewaagd.
Die albums staan niet al te best bekend bij liefhebbers. Biggles trouwt in die reeks zelfs met een zekere Helga. Veel beter waren de verhalen die vanaf 1990 verschenen bij Lefrancq. Illustraties en scenario van Francis Bergèse, naar de boeken van Captain Johns. Toen Bergèse door vloog naar Buck Danny namen Michel Oleffe (scenarist, met eigen verhalen) en Eric Loutte (illustraties) het over.
Stripboekenbeurs
Als vereniging hadden wij weleens contact met hen en toen eind 2006 het album Chappal Wadi verscheen, leek het ons leek hen als gasten uit te nodigen voor een stripboekenbeurs waar wij aan deelnamen. Oleffe was helaas verhinderd maar Loutte kwam graag. Het werden twee hele leuke dagen – ik heb de aandenkens nog steeds in mijn kamer hangen – en na anderhalve dag vroeg Loutte ons, of we onze t-shirts uit wilden trekken. Wij promootten toen namelijk de Dag van de Jeugdhelden die wij organiseerden. Zie hieronder het resultaat.
Terug naar Suske en Wiske
Mooie herinneringen en vaak als ik in een boekhandel kom, kijk ik welke strips er weer zijn verschenen, vooral Suske en Wiske dan. Zo ook in 2011. Toen ik zag welk album net uit was, moest ik het hebben en onderweg naar huis in de trein ging ik meteen bladeren. En ja hoor, daar stond het:
Weg met Van der Werf!
Wat wilde het geval? Ik heb me altijd laten vertellen dat mijn familie uit Leiden komt. Het album was Het lijdende Leiden over het Beleg en Ontzet van Leiden (1573-1574). Burgemeester van Leiden was een zekere Pieter Adriaansz. van der Werff. De bronnen spreken elkaar overigens tegen over de spelling van zijn achternaam. Wikipedia gebruikt een dubbele f, het Suske en Wiske album en Museum De Lakenhal – op hun site, en tijdens een speciale tentoonstelling over het Beleg – schrijven een enkele f. En je hebt het Van der Werfpark in Leiden.
Zo’n f raak je natuurlijk makkelijk ergens kwijt in de loop van ruim 400 jaar. Geen idee overigens of verhaal van de afstamming klopt. Zonde om er eventueel achter te komen dat het niet juist is. Dus ik laat het lekker zo.