En de inhoud is er al voor een heel stuk. Daar wil ik meer van. En ik weet voor wie, wie ik wil helpen. Hoe ik wil doen. En ik weet dat ik dat ook kan en fijn vind om te doen. Het enige waar ik nog een beetje bang voor ben is dat het moeilijker wordt als het niet meer mijn verhaal is dat ik moet vertellen.
Dit blog is mijn kijk op dat stuk van de wereld dat mij interesseert. Wil ik ook een ander helpen met mijn teksten, verhalen, boeken, whatever dan is mijn introversie misschien geen handige eigenschap. Maar wat nou introversie? Ik vertaal toch ook boeken en dat doe ik mooi samen met anderen. En dat gaat prima. Dus na mijn eigen boek is het tijd om uit te zoeken of ik met zo’n boek ook anderen kan helpen.
Ik denk van wel, anders zou ik er niet over bloggen. Maar ik ben ook een beetje bang. Laat dat ‘een beetje’ maar weg. Ik moet nogal mijn comfortzone uit. Ik heb dat er wel voor over. Eerst mijn eigen boek af, dan onderzoeken of ik met iets soortgelijks ook anderen kan helpen. En wie zijn dat dan? Wat brengt het hun, wat brengt het hun omgeving? En niet onbelangrijk: wat brengt het mij? Als ik het goed is, leer ik een hoop prachtige mensen kennen en mag ik fantastische verhalen optekenen waarmee ik begrip en verbinding creëer tussen mensen met zonder beperking en hun omgeving. En daar zou ieders welzijn ten goede komen.
Zou dat niet mooi zijn? Of ben ik nou alweer aan het dromen? Ik hoop het niet. Laat ik in ieder geval proberen mijn eigen boek zo goed mogelijk te maken. Misschien is het geschikt als blauwdruk, hoewel ieders persoonlijke geschiedenis natuurlijk altijd voor een uniek verhaal zorgt. En dat soort verhalen wil ik vertellen. Liefst in teamverband. Dus dat ga ik uitzoeken.
~~~
Afbeelding van Dariusz Sankowski via Pixabay