Wat ik woensdag eigenlijk wilde zeggen maar nog niet durfde was dat ik me al een week of wat behoorlijk klote voelde. Lang niet zo erg als gewend ben na de terugslag van een manie, want die heb ik in januari natuurlijk wel degelijk gehad. Een milde terugslag dus, maar wel eentje waarvan ik het idee had dat ik er iets mee moest om erger te voorkomen.
Daar was ik dus woensdag over na aan het denken. En ik kwam op een idee dat ik gelijk vanaf donderdag uit ging voeren in een klein experiment dat loopt tot en met volgende week zondag. Daarna evalueer ik en verleng ik het misschien tot eind juli. Of ik maak het al meteen tot de nieuwe standaard. Dat weet ik nog niet, want ik merk namelijk in de vierde dag dat ik er nu mee bezig ben dat ik me wel stukken beter voel, maar dat het me nog wel wat moeite kost.
Het gaat namelijk deels om gewoontes en dat is in het begin altijd wennen, heb ik gemerkt. Zoals ik er nu over denk is het wel een moeite die ik er graag voor over heb. Laat ik toch maar uitleggen wat ik heb bedacht. In het voorjaar volgde ik bij de ggz een WRAP-cursus. Dat staat voor Wellness Recovery Action Plan van het Copeland Center. Een groep Amerikaanse ggz-cliënten onder leiding van Mary Elllen Copeland ontwikkelde dit plan in 1997 door op te schrijven wat zij gemist hadden in hun reguliere behandeling. Waar ken ik dat van?
Van theorie naar dagelijkse praktijk
Hoe dan ook, van de WRAP is wetenschappelijk vastgesteld dat het werkt en wordt inmiddels wereldwijd onderwezen. Een van de onderdelen, waar ik zelf nooit zo over na had gedacht, is de gereedschapskoffer voor een goed gevoel. Welke dingen kun je op basis van ervaringen uit het verleden doen voor een goed gevoel? Stel: je voelt je niet goed, wat kun je dan doen om je beter te voelen? Schrijven en wandelen helpen mij bijvoorbeeld. Die stop ik in mijn koffer. Hoe je die koffer vormgeeft en wat je erin stopt, mag je helemaal zelf weten. Inhoud en uiterlijk zijn voor iedereen anders. Een van mijn medecursisten had letterlijk een koffer gehaald in de kringloopwinkel. Zelf heb ik gewoon een Word-document in een opgave in Anki (tekst en plaatjes).
Ik voelde me dus al een tijdje rottig. Om persoonlijke redenen die gelukkig wel goed afliepen en om mijn boek waaraan ik toch nog een keer moet sleutelen, maar daar schrijf ik volgende week misschien wat over. Maar ik bedacht dus woensdag: wat zou er gebeuren van ik vanaf morgen elke dag alles doe wat in mijn koffer voor een goed gevoel zit?
Het resultaat in de vierde dag is dat niet alles helemaal lukt – want deels dus ook nieuwe gewoontes – maar dat ik mijn neerslachtigheid kwijt ben. Ik experimenteer nog even verder.
~~~