Met mijn experiment gaat het de goede kant op maar dat kan ik helaas niet van alles zeggen. Het heeft gelukkig een keer niets met mijn bipolaire stoornis te maken maar met mijn gehoor. Drie jaar geleden, toen ik na vijf jaar weer recht had op nieuwe toestellen, bleek bij de test van de audioloog dat mijn gehoor in vijf jaar zo hard was achteruit gegaan dat niet meer kon volstaan met een categorie 4 hoorapparaat, maar toestellen nodig had uit de zwaarste categorie, categorie 5.
Het jaar daarna heb ik het vanwege corona niet laten testen, maar vorig jaar werden mijn vermoedens bevestigd: mijn gehoor was verder achteruit gegaan. Dat betekende dat ik nog meer moet letten op het schoon houden van de toestellen en het vervangen van de slangetjes. Ik kom dan ook regelmatig bij de audicien.
In april was ik er voor het laatst. De avond daarvoor had ik bezoek en het viel zelfs mij op dat ik hard had gepraat. Meestal een teken aan de wand. Gelukkig konden de toestellen wel weer schoongemaakt worden waardoor ik weer beter hoorde. Dat effect bereik ik ook ongeveer met jaarlijks mijn oren uit laten spuiten in de winter.
Vorige week leek het me nodig om mijn gehoorapparaten weer na te laten kijken. En omdat dat niet meteen ging: een afspraak maken voor een gehoortest. Vanmorgen was het zover. En inderdaad, vooral rechts was mijn gehoor achteruitgegaan. Gelukkig was er ruimte om mijn huidige toestellen bij te stellen en heb ik, en ik niet alleen, nu het idee dat ik weer beter hoor.
De vraag is alleen: voor hoelang? En kan ik er nog wat meer aan doen? Wordt vervolgd dus. Ik vind dit echt lastig: ik heb geen controle. Goed, ik kan mijn toestellen goed (laten) onderhouden, maar als het gehoor zelf achteruitgaat, dan wordt het lastig. Het kan nog opgevangen worden door de techniek, maar we hebben vanmorgen uiteraard mijn gehoor zonder hoorapparaten gemeten.
En de uitslag was duidelijk. Ik heb nu al grote moeite om dingen te verstaan in groepen. Gelukkig is veel van mijn communicatie getypt en ben ik voor nu weer even gered tijdens gesprekken. Maar ik herhaal: voor hoelang?
Het doet me ergens toch denken aan mijn bipolaire stoornis. Die lijk ik onder controle te hebben gekregen, deels door eigen toedoen. Maar met mijn gehoor heb ik het idee dat ik minder controle heb, dat het maar afwachten is hoe mijn gehoor zich ontwikkelt, en of dat te ondervangen blijft met het bijstellen van hoorapparaten.