De afgelopen tijd heb ik me nogal afgevraagd wat ik met mezelf wil. En dus met dit blog. Ik denk dat ik nu het antwoord weet, in ieder geval voorlopig. Ik ga het de komende tijd nog een keer hebben over gewoontes, mijn boek en leren. Wie dit blog al langer volgt, weet waarschijnlijk dat die onderwerpen vaker de revue zijn gepasseerd.
Maar ik denk dat ik zonder gewoontes mijn ontdekking over mijn bipolaire stoornis niet had gedaan. En omdat ik ook denk dat vlak de behandeling van psychische problemen behoorlijk tekortschiet, wil ik daar graag mijn visie op geven. Om te beginnen met het uitleggen/nuanceren van de vorige zin. Je kunt een signaleringsplan maken en een life chart invullen, maar de gesprekken met een behandelaar zijn eerst wel gericht op dat signaleringsplan maar gaan al snel over op de vraag hoe je nu voelt. En naarmate het langer goed gaat, zit er meer tijd tussen de gesprekken. Dan ben je niet dagelijks met je stoornis bezig, behalve misschien door je medicijnen. Een life chart kan helpen, maar lang niet alle psychische stoornissen maken er gebruik van. Bij mijn weten is een life chart typisch iets rond een bipolaire stoornis. Je moet in een life chart dagelijks je dag scoren. Negen stappen van depressief naar manisch. Maar ja, wanneer ben je stabiel, of juist licht manisch? Dat lijkt me behoorlijk lastig. Meer over het signaleringsplan en de life chart straks in mijn boek.
Afijn, ik heb het idee dat wat ik in mijn boek beschrijf daar kan helpen. En misschien wel breder dan de bipolaire stoornis. Het heeft te maken met elke dag ermee bezig zijn. Gelukkig niet al te lang, maar wel elke dag. En het wordt een automatisme, merk ik, een gewoonte.
Talen leren
Het tweede onderwerp dat ik de komende tijd wil gaan bespreken is talen leren, ook weer in combinatie met gewoontes. Ik was vroeger op school vooral goed in talen, maar ik heb er daarna weinig meer mee gedaan. Behalve dan met Engels, dat ik dagelijks gebruik en natuurlijk heb ik boeken uit het Engels vertaald. Samen met anderen. Maar soms heb ik ik het idee dat ik boek na boek dezelfde woorden opzoek. Misschien moet ik daar wat aan doen, om me meer op het vertalen te kunnen concentreren.
En wat te denken van Frans en Duits, Latijn niet te na gesproken? Een paar jaar(?) terug zat ik wat te snuffelen rond frequentiewoordenboeken en kwam ik wat tegen van een zekere Paul Nation. Dat je met de eerste 1000 woorden naar frequentie 85% van gesproken taal begrijpt. En met 4000 – 5000 woorden 95% procent van geschreven tekst (voorwoorden Routledge Frequency dictionaries). De man bleek te werken aan de universiteit van Wellington, Nieuw-Zeeland. En hij had leerboeken geschreven met 4000 Engelse woorden. Maar interessanter was dat hij ook een boek had geschreven over hoe je een moderne vreemde taal kunt leren.
Het heeft even geduurd, maar ik heb het nu gelezen. Ik vond het interessant en zie mogelijkheden om talen op te halen op een manier die ik boeiender vind dan met Fluent Forever.
Afwisseling
Hier gaat het de komende tijd dus stuivertje wisselen worden tussen posts rond mijn boek en rond talen leren.
~~~
Afbeelding van Sabine Kroschel via Pixabay