Gisteren schreef ik na een heerlijke wandeling door de Peel van zo’n tien kilometer – mijn stappenteller dacht twaalf – al dat ik misschien niet zo moeilijk moest doen. Vandaag was nog even genieten van de stilte voor de storm maar vanaf morgen moet ik eraan geloven.
Niet dat ineens alles anders maar vrij naar The Art of Living van Arthur Worsley bedacht ik dat ik mijn leven in vier aandachtsgebieden wilde gaan opdelen. Te weten:
- Familie en vrienden: spreekt voor zich. Nu in coronatijd zie je niet iedereen even vaak als je wilt, maar toch blijft contact belangrijk.
- Gezondheid en welzijn: hier valt alles onder met betrekking tot mijn handicap, slechtere gehoor en geestelijke gezondheid. En uiteraard die van mijn naasten. Wat ik hier doe, is wandelen, afspraken i.v.m. het revalidatiecentrum enzovoorts. En zorgen voor regelmaat.
- Werk. Hoe dit zo goed mogelijk te doen zonder dat de andere aandachtsgebieden overschaduwt. Dat dit helaas kan gebeuren, heeft het verleden wel uitgewezen.
- Hobby en ontspanning. Hieronder valt bijvoorbeeld lezen en schrijven en cursussen of het toepassen van kennis uit boeken die niet werkgerelateerd zijn. Kortom het najagen van interesses zoals webdevelopment – hoewel hier ook een kleine werkcomponent in kan zitten met een baan als webmaster -, literatuur, cultuur en geschiedenis.
Deze vier aandachtsgebieden dus. Die wil ik voortaan iedere week meenemen in een soort van weekevaluatie. Is alles goed in balans? Hebben alles gebieden voldoende aandacht gekregen? Ik lees nu Grip van Rick Pastoor en wilde morgenochtend mijn eerste weekevaluatie doen. Daarin wil ik deze punten meenemen en blijven meenemen zodat het met mijn dagelijkse gewoontes een mooie tandem kan vormen, zodat ik mijn leven nog wat gemakkelijk zodanig inricht dat ik meer doe wat ik belangrijk vind en daarvan meer gedaan krijg.
Dat is dus wat ik dit weekend langzaam ben hopen. In het vertrouwen dat ik het ook echt kan. Ik doe een test van zes weken. Daarna evaluatie.
~~~