Bijna twee maanden niet geblogd, zo gaat dat bij mij regelmatig. Schrijven is voor mij geen levensbehoefte, dus ik kan af en toe – zeg maar vaak – zonder. Een dag niet geschreven is een dag niet geleefd gaat voor mij niet op.
Ik heb dan ook geen flauw idee hoelang deze opleving gaat duren. Wel weet ik dat ik nu weer wil schrijven. Ik schreef gisteren iets wat totaal niet met mijn blog te maken te had, merkte hoeveel plezier ik erin had en kreeg er ook nog eens complimenten voor.
Vandaar dus. Maar waarover dan te bloggen? Onderwerpen te over bleek vandaag. Dinsdag heb een afspraak op het audiologisch centrum om nieuwe hoorapparaten aan te laten meten. Die ik nu heb, kunnen weer vervangen worden. Er is technisch weer veel nieuws onder de zon, dus daar ben ik benieuwd naar.
Maar ik ben ook een beetje bang: de laatste tijd heb ik gevoel dat mijn gehoor achteruit is gegaan. Ik hoop dat de tests dinsdag zullen uitwijzen dat aan slijtage van mijn toestellen ligt en niet aan mijn gehoor. Hoe het ook zal uitpakken overmorgen; ik hoop met mijn nieuwe hoorapparaten in aantocht weer beter te gaan horen. Weliswaar kan ik nu een deel opvangen door het volume wat harder te zetten, maar werkt ook maar ten dele. We zullen zien of, beter gezegd, we zullen horen (hoop ik).
Verder was ik voor deze pauze van twee maanden bang dat het mij niet meer lukte om een gewoonte aan te wennen; door toegenomen medicatie, bijvoorbeeld. Dat was een reden om een reeks over gewoontevorming te beginnen; een reeks die ik nu ook graag afmaak.
Het blijkt namelijk dat ik het nog steeds kan: anderhalve maand geleden begon ik aan een dagelijkse gewoonte die te maken had met een reeks die ik wilde gaan schrijven over de Metamomorphosen van Ovidius. Ik dacht dat ik na twintig zo weer verder kon lezen; dat bleek niet het geval te zijn. Daar ben ik nu al zo’n anderhalve maand op mijn gemak iets aan het doen met studiemateriaal uit mijn middelbareschooltijd en een online lesmethode. Afijn, wie weet iets om later meer over te vertellen.
Nog meer goed nieuws: drie weken terug heb ik een weekje de tijdvinder bijgehouden. Vanaf morgen toepassen. Ik had genoeg tijd over, dus ruimte voor plannen.
En mogelijk de grootste overwinning boekte ik deze week. Maar daar hebben ze de cliffhanger voor uitgevonden want ik wil eerst nog wat mensen spreken voor ik die mogelijke overwinning hier deel. Ik kan wel zeggen dat ik er erg blij mee ben en dat het grote gevolgen kan hebben. Maar ja, cliffhanger, hè?