De laatste tijd merk ik steeds vaker dat ik geen zin heb in dingen die ik normaal gesproken altijd leuk vond. Ik kan me er niet op voorhand op verheugen en dus plof ik maar weer lusteloos in mijn luie stoel om wat televisie te kijken.
Die enkele keer dat ik patroon weet te doorbreken en wel iets anders ga doen, vind ik het wél leuk. Maar het is spaarzaam dat ik me ertoe kan zetten. Spaans leren met Fluent forever, het ging een aantal weken prima maar toen had ik wat problemen met mijn telefoon en was het beroemde momentum weg. Nu wacht ik maar even op mijn nieuwe telefoon. Ja, een vorm van uitstelgedrag, ik weet het.
Het zelfde geldt voor lezen: ik doe het veel te weinig. Soms weet ik er kortstondig een gewoonte van te maken en dan geniet ik met volle teugen. Maar het kan zomaar stilvallen. Net als dit blog. Ik heb bijna twee maanden niet geblogd, terwijl ik nu ik weer bezig ben, merk dat het me veel plezier oplevert. Het uitdenken, het schrijven en het idee dat wie weet iemand nog iets kan hebben aan wat ik als oplossing voor mijn probleem heb bedacht.
Die oplossing werd ook mee aangedragen door de vertaling die ik afgelopen zondag met een groepje fanatiekelingen heb weten af te ronden. Er was een deadline, dus ik moest wel aan de slag. En ik heb ervan genoten. Als ik mezelf dwing om bezig te blijven, heb ik veel meer plezier, meer voldoening dan na een avondje televisie met programma’s die me maar zo zo kunnen boeien.
Fijne dingen in mijn agenda want die is heilig
Het probleem werd steeds duidelijker en de oplossing schoot me maandagavond te binnen. Het heeft te maken met alles wat ik over gewoontes en je dagen goed indelen heb gelezen. Onder anderen Leo Babauta, Charles Duhigg en Rick Pastoor. Die laatste zegt in zijn boek Grip dat je agenda heilig is. Alles wat je in je agenda hebt staan, móét je doen.
Dat wil ik wel proberen. Dus heb ik maandagavond en gisteravond leuke dingen in mijn agenda gezet, met een tijdstip erbij. Tot nu toe bevalt het prima. Ik doe weer meer leuke dingen, heb meer plezier en voel dat ik lekker bezig ben. Natuurlijk, twee dagen op een rij, dat zegt nog niks. Maar ik wilde het idee vastleggen om het echter te maken zodat ik het ook echt volhoud. Eind van de maand maak ik dan de balans op.
~~~
Afbeelding van OpenClipart-Vectors via Pixabay
Het is iets wat ik ook doe. Ik begon een heftige dip te krijgen van de verandering van routine, het rare leven en af en toe totaal niets. Op aanraden heb ik een schema gemaakt dat behoorlijk nauwgezet is. En het helpt! Die dip is nog niet weg, maar wel kleiner
Goed te horen dat het voor jou werkt. Bij mij verliep de eerste week niet helemaal soepel. Maar ik geef niet op en net als jij heb ik mijn schema wat strakker gemaakt want ik weet uit ervaring met wandelen en Anki sessies hoezeer ik me kan verheugen op dingen die een gewoonte zijn. En als extra motivatie ga ik vooral veel tijd vrij maken voor mijn boek. Het onderwerp van het boek speelde in het voorjaar op, zal ik maar zeggen. Inmiddels alweer een tijdje beter, maar ‘Mossyface’ moest eerst af omdat dat teamwerk was en de presentatie volgende week zaterdag is. Nu dus eindelijk weer tijd voor mijn boek.