Afgelopen donderdag is mijn boek dan eindelijk naar de proeflezers gegaan. Ik ben benieuwd wat ze er van vinden. Maar ik hoop niet dat deze versie door de proeflezers weer zo op de schop moet als versie 1. Van die van versie is alleen 1 korter hoofdstuk blijven staan, nog wel ingekort en deels herschreven ook. De rest van het boek is compleet nieuw.
Bij die eerste versie had ik zelf al de nodige twijfels, maar ja: ik had er al zo veel werk aan gehad en tijd ingestopt. Dus ik hoopte dat het meeviel en stuurde het naar mijn proeflezers. Nou, al na twee reacties bleek dat ik gelijk had gehad met mijn voorgevoelens. Er zaten toch wel ernstige gebreken aan de tekst. De rest van de proeflezers maar afbesteld en vervolgens heb ik een tijd na moeten denken, hoewel ik al van meet af aan wist dat ik het opnieuw zou doen. Maar hoe? Dat was even de grote vraag waar ik een aantal maanden over heb nagedacht.
Uiteindelijk besloot ik maar van voren af aan opnieuw te beginnen. Ik heb nogmaals gekeken wat ik echt wilde zeggen en ben vervolgens in een leeg document opnieuw begonnen. Dat was de beste optie, leek mij. Een van de problemen die de snelle proeflezers hadden aangekaart, was dat de stijl niet lekker liep. Ik sprak de lezer veel te vaak aan. Dat was me in de laatste correctieronde zelf ook opgevallen en past helemaal niet bij mij. Maar het zat door de hele tekst heen, zodanig dat opnieuw schrijven mij uiteindelijk beter leek te werken dan herschrijven.
En ik heb het dus opnieuw geschreven. De stijl lijkt nu meer op die van dit blog en voelt voor mij veel prettiger aan. Het is van mij en wie ik ben is duidelijk, want dat was de vorige ronde ronde door al die aansprekingen ook al niet zo duidelijk. Terwijl dat voor het boek dat ik geschreven heb, juist wel duidelijk moet zijn. Verder zat er van iets te weinig in. Dat hoop ik nu rechtgezet te hebben en ik denk dat het boek daar sterker van is geworden.
Over deze tweede versie ben ik wel tevreden. Natuurlijk: er blijven details over. Zo schoot me gisteren tijdens het wandelen te binnen dat ik vergeten was te controleren of iets nou in april of mei gebeurde. Dat ga ik nog opzoeken maar heeft voor de grote lijn van het verhaal geen consequenties.
Er zijn ook wat grotere vragen, maar die parkeer ik voor in de spreekkamer bij mijn behandelaar. Dat duurt nog een maand, maar ondertussen kan ik genieten van de mijlpaal dat ik mijn boek versie 2.0 toch maar mooi naar proeflezers heb gestuurd. En natuurlijk kijk ik uit naar hun commentaar op het boek. Het eerste deelcommentaar is al binnengekomen tussen het typen en nalezen van deze post 😉
~~~
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay