Vanaf maandag 18 april (Tweede Paasdag) tot en met zondag 24 april mocht ik een week twitteren op het wissel account NL_Buitenbeentjes. Dat is natuurlijk een hele eer maar ik vond het als niet frequent Twitteraar ook spannend omdat mijn voorgangers op het account veel vaker iets postten dan ik op mijn persoonlijke account gewend ben. Maar gelukkig mocht ik het van het van Emma, die het account bedacht als tegenhanger van bijvoorbeeld NL_Leraar, NL_Zorg, of NL_Wetenschap, helemaal zelf inrichten. Weinig twitteren mocht ook, net als tussentijds afhaken.
Eigenlijk had ik in mijn systeem dat ik deze week pas aan de beurt was maar toen vroeg Emma zaterdag de 16e al of ik er klaar voor was. Ja, dus. Ik had een verhaal bedacht dat ik wilde vertellen want ik had het idee dat ik Twitter ook als een soort blog in kon zetten. 280 tekens plus 280 tekens enz is een draadje en het lijkt wel een beetje op bloggen als ik het zo doe, had ik bedacht. Over bloggen gesproken, ik kon natuurlijk een heel aantal blogposts delen die mijn verhaal ondersteunden. Dus dat leek me ook wel wat. Over mijn handschrift bijvoorbeeld. Ik had bierviltjes in de aanbieding en ik had sowieso een heel verhaal in de vorm van het boek waaraan ik de laatste hand leg. Daar kon ik natuurlijk ook uit putten, hoewel nergens letterlijk want de tweets waren allemaal vers. Verder vond ik het belangrijk dat ik snel kon reageren op reacties, als dat nodig was. Vandaar dat ik na werktijd live twitterde. Gelukkig heb ik nergens snel op hoeven te reageren.
De reacties waren namelijk unaniem positief. En ik heb het verhaal kunnen vertellen dat ik wilde vertellen. Over mijn lichamelijke handicap, mijn slechtere gehoor, mijn bipolaire stoornis en hoe die dingen (samen) mij af en toe tot een buitenbeentje maakten. Gelukkig heb ik er niet al te veel last van gehad en besef ik door deze week dat Twitter kan helpen bij het leggen van contacten waar dat bijvoorbeeld op verjaardagen of bijeenkomsten vanwege mijn slechthorendheid lastig kan zijn. Dat wist ik natuurlijk al, maar Twitter was ooit op “don’t'” lijst terechtgekomen in verband met mijn bipolaire stoornis. Ik ben er daardoor altijd voorzichtig mee geweest maar de laatste tijd krijg ik steeds meer het gevoel dat ik Twitter en andere sociale media onterecht in het verdomhoekje heb geplaatst. Ook dat is winst van deze mooie week.
Het was een prachtige week, ook door jullie vele soms hartverwarmende reacties.