Kerstavond. Maar dan zonder vrienden en zonder nachtmis. Dat laatste vind ik eerlijk gezegd minder erg. We gingen al die jaren meer omdat een vriend van me koren op keyboard begeleidt. En na afloop Brabantse worstenbroodjes. Lekker.
De afgelopen twee jaar was er toch al het een en ander veranderd. Ik ging niet meer ter communie. Niet uit principe maar omdat ik in 2017 de kerstnacht bij de weekendpost van de huisarts in het ziekenhuis in Helmond belandde, alwaar mij twee hechtingen werden aangemeten.
Dat zat zo. Gewoontegetrouw gingen we allemaal op voor het lichaam van Christus. Dat kreeg ik uitgereikt door de pastoor of een acoliet, dat heb ik uiteraard niet onthouden. Toen we terugliepen ging het nogal mis. Er waren wat mensen blijven zitten en of we daarom nu een rij achter ons bankje inliepen om vanuit de middenpad in onze rij uit te komen of dat het zelfs al misging op weg naar de hostie. Ik weet het niet precies meer. Het viel niet mee die avond. Hoe het dan ook weer precies is gegaan maakt ook niet uit. Het resultaat loog er niet om. Het waren van die banken waar aan de rug het knielbankje vast vast zat. En bij de pad zit dan zo’n ijzeren strip die bank met knielbankje verbindt.
En terwijl ik het middenpad op wil lopen, til ik kennelijk mijn voet niet goed op. En blijf ik waarschijnlijk hangen onder dat ijzer als ik een stap naar voren doe. Ik lanceer me zelf en kan me niet opvangen omdat ik over rechts val. Het ging hard, ik moet heel even ‘out’ zijn geweest. Er is paniek en bloed. Net boven mijn rechter slaap. Gelukkig is er onder de kerkgangers ook een EHBO’er, die te hulp snelt. Ze stelt wat vragen en ik geef samenhangende antwoorden. De kerkvloer is een beetje rood maar ik heb het idee dat het met mij wel gaat en die indruk heeft de vrouw van de EHBO ook. Maar toch beter even naar de huisartsenpost.
Zo gaat het gezelschap dus na de nachtmis niet richting worstenbroodjes maar richting het ziekenhuis, waar de nachtpost van de huisarts is. Daar blijken twee hechtingen noodzakelijk te zijn. Daarna zijn we door onze vrienden naar huis gebracht, de worstenbroodjes hebben we maar laten zitten.
Dus: fijne feestdagen, maar wees vooral ook voorzichtig!
~~~