Niet helemaal volgens planning

Met het wandelen gaat het nog steeds crescendo. Ik voldoe iedere dag met gemak en zonder tegenzin of extra benodigde aansporing aan de door mij gestelde opdracht om dagelijks vijf minuten te wandelen. Het gaat zelfs zo gemakkelijk dat ik het plan van Babauta enigszins heb losgelaten en bepaalde dingen nog niet heb ingevuld.

Ik ben me er echter van bewust dat als ik door wil gaan met dit plan – en dat wil ik – ik ook moeilijkere uitdagingen ga tegenkomen. Het lijkt me daarom wel zo verstandig om het plan toch maar aan te vullen voor het aanleren (of juist afleren van dingen waar ik wat meer moeite bij verwacht.

Daarom geef ik in deze post alsnog invulling aan de ontbrekende elementen in mijn zen habits plan: wat wordt mijn dagelijkse beloning, wat mijn wekelijkse, wat doe ik als ik twee dagen achter elkaar verzaak en wat is mijn hefboom waarmee ik makkelijk aan het wandelen kom?

Dagelijkse beloning?

Mijn dagelijkse beloning is eigenlijk een volgende stap in mijn zen habits plan. Ik merkte de laatste maanden dat ik steeds minder (non-)fictieboeken las. Ik heb letterlijk nog stapels liggen met boeken die ik nog wil lezen. Het komt er alleen niet van om ze te gaan lezen: Twitter, Facebook, blogs, kranten, tv: allemaal voordringers. Van de week dacht ik na mijn wandelingetje: nu pak ik eens een boek. Het werd Een mooie dag om te sterven van R.J. Ellory. Heerlijk vond ik het. Dat werd dus mijn dagelijkse beloning. Iedere dag nog even een half uurtje lezen. Het werd alleen langer waardoor het bloggen erbij inschoot.

Wekelijkse beloning?

Het lezen bevalt weer dusdanig goed dat ik een zaterdag- of zondagavond ga lezen als ik het wandelen een week volhoud.   Telefoon aan de kant, geen tv, krant of wat dan ook. Alleen ik in mijn boek. Of het haalbaar is weet ik niet. Het hangt deels samen met mijn invulling van het zen habits plan de komende tijd. Waar ik mij namelijk steeds meer van bewust ben geworden is dat ik mijn tijd eigenlijk weinig efficiënt indeel waardoor een aantal dingen er gewoon bij inschieten. Dat veranderen wordt de grote uitdaging. Maar ik ben dus geduldig.

Twee dagen verzaken?

Dan drie dagen niet lezen. Moet motiverend genoeg zijn.

Hefboom?

Welke eenvoudige handeling die ik altijd kan uitvoeren zorgt er nu voor dat ik zeker ga wandelen? Wandelschoenen aantrekken helpt niet want ik loop al de hele dag op mijn orthopedische schoenen. Vroeger liep ik thuis nog wel eens op pantoffels maar omdat ik door mijn spasme enigszins op mijn tenen loop, schiet ik met traplopen letterlijk nogal eens uit mijn slof. Niet handig. Maar ik loop wel zo’n beetje de hele dag trap omdat mijn pc boven staat. En de trap eindigt bij de voordeur. Het knaagt een beetje als ik die deur voorbijloop en ik ben nog niet wezen wandelen.

Komende week

Met de aangekondigde hogere temperaturen denk ik erover om mijn schema om te gooien. ’s Avonds voor de schemering nog even gaan wandelen, daarna lezen en de volgende dag aan het begin van de avond pas erover bloggen.