Vanmiddag deel 1a van de resultaten van mijn looponderzoek bij revalidatiecentrum Blixembosch. Een mogelijkheid om mij wat gemakkelijker te laten lopen, dat wil zeggen: voorkomen dat ik mijn rechtervoet bij het lopen zo vaak ergens aan stoot, waarbij ik dus af en toe val. Gemiddeld één keer per jaar, zeg maar. Maar afgelopen zomer ineens twee keer. Reden om toch maar naar verbetering te gaan zoeken.
Drie mogelijkheden waren er: vanmiddag het eerste deel: kijken of de schoen aangepast moest worden. Door in de linkerschoen een zooltje van een halve centimeter te leggen, komt mijn linkerbeen iets hoger dan het rechter. Daardoor heb ik met rechts iets meer speling met lopen; die voet gaat dan immers een halve centimeter de lucht in en komt dus minder snel in aanraking met de grond.
Je zou denken dat je daar scheef van gaat lopen of dat dat vreemd aanvoelt. Dat bleek na oefenen niet meer het geval te zijn. Toch ging het niet optimaal omdat mijn voetbed in de schoen is gelijmd omdat in het verleden wel eens op de opstaande randen ging staan als ik mijn schoenen aantrok. Die bogen dan dubbel en dat was alleen maar lastig. Vandaar dat ze gelijmd worden. Normaal heel praktisch omdat het het aantrekken vergemakkelijkt, nu even onhandig. Daardoor moest het zooltje op het voetbed komen te liggen in plaats van eronder. Dat liep niet zo prettig en gaf een vertekend beeld van het effect.
Maar alle aanwezige experts waren tevreden met hoe ik liep. Een paar weken na het looponderzoek heb ik nieuwe schoenen gekregen. Daar had ik al goed verende zolen voor gevraagd en ik merk nu ik die een tijdje heb dat ik beter ben gaan lopen. De vering zorgt er niet alleen voor dat ik zachter land, maar ook dat de voet als het waar terug omhoog stuitert. Dat is wat overdreven maar het effect is dat ik beter loop. Als ik dan toch overdrijf: met mijn vorige schoenen bonkte ik nogal eens. Boem op de grond.
Daarnaast had ik de opmerking dat mijn schoenen te los zaten ter harte genomen. Dat was op zich logisch want de schoenen van het looponderzoek waren al best oud en helemaal uitgelopen maar ik let er nu beter op. Ik trek de klittenbanden nu strakker aan. Daardoor merk ik niet alleen dat ik meer steun heb omdat de schoen wat minder losjes om mijn rechtervoet zit, maar ik kreeg vanmiddag zelfs te horen dat ze strak genoeg zaten. Links was al nooit een probleem, maar als je met links je rechterschoen wilt dichtmaken met klittenbanden, dan zit je been in de weg. Maar de aangeboden optie om de sluiting andersom te zeggen, was dus niet nodig.
En dat zooltje van een halve centimeter?
We kijken eerst naar het effect van de botox in mijn rechterbovenbeen. Die afspraak (deel 2 dus) staat voor donderdag. Die zou het effect moeten hebben dat ik mijn been makkelijker op kan tillen. En dan is er ook nog deel 3, fysiotherapie, annex krachttraining. Evaluatie bij de revalidatiearts: over zes weken. Dan kijken we of het zooltje alsnog een optie is.