Hoe ik er ook naar kijk, ik kan alleen zeggen dat ik terugkijk op een raar jaar. Het begon ermee dat ik eind vorig jaar in overleg met mijn behandelaar mijn medicatie afbouwde, maar dat dat er begin dit jaar toe leidde dat ik toch weer manisch werd. Daar had ik eerlijk gezegd al geen rekening meer mee gehouden. Gelukkig was me nu al snel duidelijk wat en mis was gegaan en hoe dat dat ondanks mijn waakzaamheid toch mis kon gaan. Het was leerzaam en ik hoop dat ik er dan ook van heb geleerd.
Ik heb in ieder geval mijn manier van signaleren nog verder aangescherpt zodat het op deze manier niet nog eens mis kan gaan. Niet dat ik de illusie koester dat het nu definitief nooit meer mis kan gaan want de bipolaire stoornis blijft een veelkoppig monster dat altijd weer de kop op kan steken. Daar moet ik gewoon alert op blijven, daar kan ik niks aan veranderen, hoe graag ik dat ook zou willen.
WRAP
Gelukkig knapte ik snel op van mijn manie en door alles wat ik er al over had geleerd, raakte ik dit keer niet in de put door alles wat er was gebeurd. Ik ging zelfs een cursus volgen, de WRAP, of te wel Wellness Recovery Action Plan. Had ik die cursus maar jaren eerder gevolgd, het mag wat mij betreft zelfs tot de standaardbehandeling behoren. Niet in plaats van alles wat ik geleerd heb en opgeschreven in mijn boek, maar juist ernaast. Ik ga er nu niet uitgebreider op in, maar ik vermoed dat ik er de komende tijd nog op terug kom.
Een van de mooie dingen die ik tijdens de WRAP leerde, is wat ik kan doen voor een goed gevoel. Beter gezegd: wat ik kon doen, wist ik wel. Maar dat ik het bewust kon inzetten en dat ik me dan ook daadwerkelijk beter voelde, leerde ik wél van de WRAP.
Bewust doen waar ik me goed bij voel
En laat dat nu precies zijn wat ik de komende tijd ga doen. Ik merk namelijk dat het al een paar weken dat het niet zo lekker met me gaat. Een paar weken terug had ik namelijk een bloedcontrole en die bleek niet helemaal in orde. Alles laten vallen, was het devies en over een week nog eens prikken. Gelukkig bleek toen alles wel in orde en was het dus vals alarm. Maar ik had al alles – of in ieder geval veel – laten vallen en het kostte me de afgelopen weken veel moeite om de draad weer op te pakken.
Hopelijk lukt dat nu wel, want ik had net wat moois bereikt rond mijn boek. Dat kreeg ik dus net niet afgerond voor ik onverwacht alles moest laten vallen. Nu is het vakantie, maar ik hoop dat wat in het vat zit niet verzuurt. Als het lukt, zou ik het werkelijk prachtig vinden omdat ik dan misschien wel veel meer lotgenoten kan helpen dan met mijn boek alleen.
Fijn dat ik dit heb opgeschreven, al is het misschien nog wat in nevelen gehuld, ik knap er in ieder geval van op.
~~~