Welke boeken lees je stiekem omdat je je er eigenlijk voor schaamt?
Een intrigerende 20ste vraag van Peter in zijn #50books. Ik heb er dan ook een paar weken over nagedacht. Want waarom zou ik een boek stiekem lezen? Lezen is iets waar ik me absoluut niet voor schaam en de meeste mensen in mijn omgeving weten ook wel dat ik graag lees.
En lezen hoeft van mij echt niet alleen maar nuttig te zijn. Natuurlijk lees ik krant, tijdschrift blog en boek (ook) omdat ik er wat van op wil steken. Ik laat me graag verrassen door wat schrijvers van allerlei pluimage mij voorschotelen. Dat is een van de redenen waarom ik zoveel plezier beleef aan lezen: diversiteit.
En die hang naar afwisseling zorgt er ook voor dat ik geen boeken stiekem of op mijn e-reader lees zodat niemand kan zien wat ik precies aan het lezen ben. Maar zoals ik al zei heb ik een tijdje nagedacht over deze vraag. Stiekem lezen. Schaamte. Misschien heb ik er onbewust zelfs een blogpauze door gehouden. Ik heb namelijk al drie en een halve week niet meer geblogd. En daarvoor heb ik ook al een tijdje moeite gehad om door te bloggen.
Niet op dit blog, maar op Literairejeugdhelden.nl. Daar probeer ik regelmatig te bloggen over klassiekers uit de jeugdliteratuur. Het begon voortvarend, maar na een tijdje raakte de klad er een beetje in. En waarom? Sommige van de klassiekers las ik als e-book. Maar om dan de vraag: “welk boek lees je?” te beantwoorden met Paddeltje, een jeugdboek van Johan Been, of Het fluitketeltje, een dichtbundel van Annie M.G. Schmidt… Daar had ik toch wel wat moeite mee, wat het bloggen natuurlijk niet ten goede kwam. Maar ik lees die jeugdboeken met heel veel plezier en ga absoluut door met bloggen over die boeken. Niets om me voor te schamen.
Goed zo, lezen wat je wilt lezen!