Laat ik voor we echt van start gaan vandaag kort terugblikken. Ter aanmoediging en om lessen te trekken. Dat ik deze reeks nu weer op oppak, heeft niets met het aankomende Oud & Nieuw en eventuele bijbehorende goede voornemens te maken. Die vormen wat mij betreft een leuke bijkomstigheid.
Een gewoonte veranderen kan namelijk altijd
Maar laten we toch maar even naar je goede voornemens van 2015 kijken of willekeurig welk nieuwjaar dan ook. Je wilde afvallen, stoppen met roken, meer bewegen, gezonder eten? En wanneer bedacht je dat? Ik geef toe dat ik mijn goede voornemens meestal pas bedenk als het oudjaar nog minder dan een half uur duurt. Misschien doe jij dat ook wel. Je weet immers dat de vraag gaat komen en je wilt niet met je mond tanden staan of de indruk wekken dat je jezelf al perfect vindt.
Ik heb dus altijd wel een goed voornemen, maar lang volhouden lukt me nooit in januari. Juist omdat ik maar wat riep. Echt menen deed ik er niets van. Die voornemens die wel slaagden, waren dingen waar ik lang over na had gedacht. Na afronding van mijn studie afvallen, bijvoorbeeld. Die extra kilo’s zaten me al jaren dwars.
Of het wandelen waar ik deze week precies een half jaar geleden dagelijks mee begon op uitnodiging van Peter. Ik had al eerder gemerkt dat wandelen mijn spastische rechterarm goed deed.
Welnu, de kilo’s die er vijf en een half jaar geleden vanaf gingen, zijn er grotendeels nog steeds af en ik heb misschien drie keer mijn dagelijkse rondje wandelen gemist.
Contrast
Beide succesvolle pogingen waren goed voorbereid en ik had steun van anderen. Dat gold ook voor de rek- en strekoefeningen die ik na de zomer dagelijks invoerde. Maar vorige maand werd ik overmoedig. Ik dacht 3 nieuwe dagelijkse gewoontes tegelijkertijd in te voeren. En door de tips tegen uitstelgedrag bij Learning how to learn dacht ik ook wel meteen af te kunnen rekenen met een paar vervelende gewoontes van me.
Dat was een misrekening
Het kwam erop neer dat ik de afgelopen weken mijn nieuw bedoelde dagelijkse gewoontes maar af en toe uitvoerde en dat ik het afleren maar kort volhield. Te veel en te slecht voorbereid. Korte sprintjes waar lange adem nodig is. Dat moest dus anders en omdat juist het erover lezen én erover bloggen – accountability noemt Leo Babauta dat – de vorige keer bijdroeg aan het slagen van de missie leek het mij een goed idee om deze blogreeks over Mastering the art of change nieuw leven in te blazen.
Mijn uitdaging:
Niet de snooze knop indrukken maar meteen opstaan.
Wat is jouw uitdaging? Je hoeft alleen nog maar een uitdaging te bedenken. De rest komt later. Je mag natuurlijk ook kiezen uit het rijtje van Peter. Waar Peter vooral schreef over het aanleren van gewoontes zal ik als vervolgstap kijken hoe je van gewoontes af kunt komen waar je je eigenlijk al jaren aan ergert. Alles uiteraard aan de hand het boek van Leo Babauta.
~ ~ ~
Afgelopen zomer las ik mee met Peter Pellenaaars’ serie The Zen Habits Method naar aanleiding van het boek Zen Habits – Mastering the art of change van Leo Babauta en liet ik me uitdagen dagelijks te gaan wandelen. Dat lukte. Wat niet lukte, was gewoontes afleren. Misschien kwam het doordat Peter dat niet behandeld had, vandaar dat ik deze tweede ronde verder ben gegaan met het boek waar hij gebleven was, uiteraard met verwijzingen naar Peters blogposts waar dat verhelderend werkt.
Sinds een paar maanden ben ik weer begonnen met 750words.com. Voor mij een stimulerende website waardoor ik elke dag minstens 750 woorden schrijf. Ik vind het heel interessant om te zien hoe jij je nieuwe gewoontes in- en uitvoert.
Dat is dan ook een mooie gewoonte geworden. Ik ben zelf nog niet toe aan 750words.com maar ik hoop wel dat deze manier van iets (af)leren prettig blijft voelen en dat ik er nog lang mee doorga want ik wil nog genoeg leren.