Voor mijn boek in wording vond ik het erg gemakkelijk om er elke dag aan te schrijven. Dat kwam omdat ik voor mijn boek werkte met een inhoudsopgave aan onderwerpen. Ik had er een lijstje van gemaakt in OneNote en ik hoefde dus alleen iedere dag of te kijken wat ik die dag zou gaan schrijven. Voor zover dat nog nodig was want ik kende de inhoudsopgave min of meer van buiten. Ik wist dus altijd wat ik wilde schrijven. Aan een paar woorden had ik genoeg.
Voor mijn blog werk ik altijd heel anders. Regelmatig weet ik waarover ik ga schrijven, maar vaak ook niet. Natuurlijk, ik heb mijn series waardoor ik iets meer richting heb, maar in wezen staar ik soms naar het witte scherm zonder echt een idee over wat er komen gaat. En dat staren vermijd ik dan maar helemaal. Dat is ook een reden waarom dagelijks bloggen mij tot nu toe niet wil lukken, op een enkele uitzondering lang geleden na.
Wil ik dus echt dagelijks gaan bloggen dan zal ik dus onderwerpen in voorraad moeten gaan leggen. Een reden dat ik dat niet eerder heb gedaan, is dat ik het idee had dat het schrijfplezier er minder door zou worden maar door mijn NaNoWriMo project heb ik nu gelukkig gemerkt dat dat totaal niet het geval hoeft te zijn. Dat heeft me positief verrast. Dus ik denk dat ik een dezer dagen toch maar een keer ga brainstormen over onderwerpen.
Ik heb voor deze maand alvast één onderwerp bedacht. Blijf het volgen dan merk je het vanzelf. Een ander punt is dat ik hier meestal schrijf vanuit kennis die ik al heb; er gaat meestal weinig studie aan vooraf. Dat gold ook voor mijn boek in wording, dat was grotendeels bestaande kennis en ervaring. Een voorbeeld van een serie waar ik onderzoek voor nodig had, was mijn reeks over gewoontes. Daarvoor moest ik boeken lezen. Dat was allesbehalve een straf maar ik merkte wel dat erover schrijven nog wat moeilijker ging. Daar verbetering in aanbrengen is ook een doel. Dat zou kunnen door iets beter aantekeningen te maken en door in de weekenden alvast wat na te denken over het wat en hoe van het eigenlijke schrijven.
Kortom, er zijn wel degelijk een paar dingen die ik van deze langdurige schrijfoefening wil leren: onderwerpen genereren en onderzoek doen voor het schrijven. Natuurlijk kan ik dat, ik heb het tijdens mijn studie vaak genoeg gedaan maar dat is inmiddels alweer ruim tien jaar geleden. Die vaardigheid opfrissen kan geen kwaad. Al is het maar omdat ik nog een reeks artikelen wil schrijven over Captain W.E. Johns als publieke intellectueel rondom het Verdrag van München uit 1938.
~~~
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay