Vanmorgen heb ik toch nog gauw even het signaleringsplan erbij gepakt. Niet dat ik bang was dat er iets aan de hand was. Het was meer dat ik hier op dit blog een bewering had gedaan die ik toch graag wilde controleren: ik schreef dat ik niets gedaan had wat in mijn signaleringsplan stond. En ik herinnerde me iets waardoor ik mij niet voor kon stellen dat die bewering juist was.
En toch was dat zo want wat ik mij herinnerde, stond inderdaad niet in mijn signaleringsplan. Niet letterlijk en ook niet omschreven. Daar heb ik bij het opstellen toch een behoorlijke blunder begaan. Want het had er gewoon in moeten staan. Letterlijk en meer algemeen omschreven. Ik heb dat gedrag vorig jaar wel herkend, ondanks dat het niet in mijn plan stond, en realiseerde me dat het leek op iets wat ik tijdens een eerdere manie ook deed.
Maar, redeneerde ik, toen tijdens die manie, deed ik het het heel anders dan nu. En dat is een wereld van verschil. Daar heb ik mezelf een tijdje mee in slaap gesust. Een goede anderhalve week of zo. Ik kon mijn gedrag rationaliseren. Stond evenement XYZ niet op stapel en waren mijn handelingen in dat licht niet volkomen verklaarbaar? En ik kreeg toch leuke reacties?
Het kon allemaal geen kwaad en ik ben blij dat ik gedaan heb wat ik gedaan heb, maar ik realiseer me al een hele tijd dat het gedrag was dat op een manie wees. Ook al was de uitingsvorm dan niet helemaal hetzelfde als tijdens een vorige manie.
Niet dat het gewraakte gedrag nu zo vreemd was maar het is maar de vraag of ik het ook gedaan had als ik niet manisch aan het worden was. En als het daar nou bij was gebleven, was het tot daaraan toe, maar er waren meer signalen. En de combinatie maakte het gevaarlijk.
Dat zijn 2 lessen
- Signalen uit een vorige manie mag je letterlijk nemen maar je moet uitkijken dat je daardoor dingen die erop lijken niet mist. Simpel voorbeeld. Als in de sloot springen in je signaleringsplan staat, dan is het verstandig om dat zo te lezen dat in het kanaal springen ook daaronder valt.
- Context is ook belangrijk. Sommige dingen uit een signaleringsplan kunnen op zichzelf staand misschien geen kwaad, maar vraag je bij herkenning wel af of ze passen in patroon van andere dingen die ook in het plan staan. Dat is toch vaak het geval, heb ik geleerd en daarom is alertheid toch geboden.
Daarom kijk voortaan naar het patroon waarin bepaald gedrag zich voordoet. Al hoop ik het niet meer nodig is want in de blogpost die ik in de eerste alinea aanhaalde beschreef ik al dat ik voortaan hopelijk op basis van gevoelens – en daardoor eerder – kan signaleren.
~~~
Afbeelding van Pete Linforth via Pixabay