De kortste dag

Vanaf morgen worden de dagen weer langer. En het is bijna Kerstmis en Oud en Nieuw. In deze vreemde tijden blijven dat tenminste zekerheden. Wel vreemde zekerheden, want alleen Eerste kerstdag blijft zoals gepland. Het is niet anders. Omdat het toch al zo’n rare tijden zijn, heb ik eromheen ook maar geen vrij gevraagd.

Ergens heb ik het gevoel dat ik zit te wachten op een nieuwe start. Maar in deze lockdown kan weinig dus ik weet het niet. Ik wacht nog steeds op het ideale moment om toe te gaan passen wat ik over gewoontes heb geleerd. Maar nu heb ik besloten eerst nog Atomic habits van James Clear te gaan lezen. Ik begin er morgen aan dus ik verwacht dat ik er dit jaar nog wel een aantal blogposts aan zal wijden. (Uiteraard is dat uitstelgedrag, maar ik las er uit verschillende bronnen lovende woorden over dus ik ben nieuwsgierig en het onderwerp interesseert me.)

Aan de andere kant kun je ook zeggen dat ik al op 1 november ben begonnen met toepassen wat ik geleerd heb. Sinds die dag schrijf ik elke dag, aan mijn boek, op mijn blog of beide. Dus wat zeur ik nou? Moet het een soort mystieke ervaring zijn waardoor alles ineens anders is? Misschien. Ik heb er een beetje een handje van om als iets niet precies op een bepaald tijdstip lukt, het dan maar te laten zitten. En uiteraard zorgt mijn interne criticus er wel voor dat ik het dan laat mislukken.

Ja, ik weet dat ik beter niet naar mijn interne criticus kan luisteren, naar mijn Kabouter, maar het is ergens ook wel makkelijk. Een andere term voor die Kabouter is de childish mind van Babauta. En je childish mind wil dat alles bij het oude blijft; het gruwt van verandering; zeker als daar moeite voor moet worden gedaan. En dus doe je niets; stel je uit wat je meteen moet doen en doe je meteen wat je uit moet stellen.

Maar panta rhei kai ouden menei, zoals de oude Grieken al wisten. Je kabouter, je interne criticus of je childish mind voeren dus een achterhoede gevecht. Jij wint, want alles stroomt en niets is blijvend. En elke dag is dus goed om te beginnen met veranderen, maar omdat ik dus van symboliek houd, begin ik (weer) slechte gewoontes af te leren op de dag dat dagen langer worden.

~~~

Afbeelding van Free-Photos via Pixabay

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.