Ik leer natuurlijk al veel langer, maar het is nu twee maanden geleden dat ik hier expliciet aankondigde dat ik meer wilde leren over het communicatievak en daar ook bewust over wilde gaan bloggen. Dat laatste heb ik iets minder frequent gedaan dan gepland maar ik merk wel dat ik de afgelopen maanden veel heb geleerd.
Alleen de richting waarin ik leerde is niet die richting die ik had verwacht. Je snapt dat ik vooral dacht te leren over het communicatievak en over de techniek die achter websites schuilgaat. Verder dan het opfrissen van mijn kennis over HTML en CSS ben ik niet gekomen. Dat is helemaal niet erg omdat kennis van andere technieken voor mijn werk een stuk minder relevant bleken dan ik aanvankelijk inschatte. De interesse in PHP/MySQL is echter wel gebleven en het zou me niet verbazen als ik dat later alsnog oppak. Voorlopig gaat de aandacht echter uit naar het afronden van de komende vertaling. Het werk daarvoor ligt al een tijdje stil maar ik begin nu wel zin te krijgen in een eindspurt.
Toch heb ik de afgelopen maanden geleerd, en wel over mezelf. Door te bloggen, columns te schrijven en daarover met mensen te praten. Vooral mijn column Creativiteit en ideeën zijn eng voor Onzichtbaar Ziek en de reacties daarop maakten veel bij me los. Het gaf zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen dat ik die vervelende periode drie jaar geleden definitief achter me kan laten en dat niet achter elke boom een beer verscholen hoeft te liggen. Dat, mits ik en mijn directe omgeving alert blijven, herhaling kan worden voorkomen.
En hoewel ik me dat twee maanden geleden absoluut niet had gerealiseerd, besef ik nu dat dat misschien wel de mooiste les is die ik maar had kunnen leren.
Om na toch op volle kracht het communicatievakgebied in te duiken want ik er ook steeds meer achtergekomen dat mijn hart ligt bij schrijven, vertalen en het op alle mogelijke manieren vertellen van verhalen.