Vandaag was het nog even nagenieten van de Biggles-bijeenkomst van gisteren. Met het boek Door het oog van de zandloper deel 1: Brits Indië van Harry Sluyter. Nou ken ik Harry al meer dan twintig jaar, maar hij weet me toch weer te verrassen met iets wat ik niet had verwacht. Ik wist al een tijdje van zijn boekenplan en had er alle vertrouwen in dat het er zou komen. Nu ik het lees, vind ik het jammer dat ik daarbij wat afzijdig heb gehouden. Maar ja, Harry kwam ineens met de vraag wat we van 750 pagina’s papier vonden. Ja, ik was druk bezig met vertalen, dus daar schrok ik een beetje van.
En dus heb ik er toen van afgezien. Dat zorgt er nu voor dat ik extra kan genieten omdat ik nog van niets wist over het boek, dus je hoort me niet klagen. Normaal heb ik een boek van de IBA voor het verschijnt al tig keer gelezen. Ik ben nu halverwege en probeer vanavond nog een paar hoofdstukken te lezen want het is een echte pageturner. Harry had er weleens over verteld en geschreven maar toch ben ik verrast door het resultaat. Dat het me zo zou raken, had ik niet verwacht. Dat is misschien ook het hele punt: ik wist niet wat me te verwachten stond: Biggles? Iets met luchtvaartgeschiedenis? Ja, zoiets is het wel geworden, maar hiermee doe ik het boek tekort. Ik kom er nog een keer op terug als ik het boek uit heb, want dan kan ik me pas echt een oordeel vellen. Ik heb zo’n vermoeden dat Harry hier en daar nog wel een verrassing in zijn boek heeft staan.
Verder ben ik in het bos wezen wandelen. Goed voor de gezondheid en om je gedachten te laten waaien. Bijvoorbeeld over mijn lezing gisteren, waar ik een artikel voor Biggles News Magazine voor wil maken. Vandaag wat opzoekwerk voor gedaan. Dat artikel gaat er komen en gaat meteen een aanzet geven voor een tweede deel, want ik ben er inmiddels van overtuigd dat die serie erin zit, dat ik die wil schrijven en dat er lezers zijn die dat interessant vinden. Ook daarover ga ik de komende tijd meer vertellen.
~~~
Bron afbeelding: Wikipedia
