Nog meer uitdagingen

Eergisteren schreef ik al over mijn uitdagingen na Learning how to learn. De grootste daarvan heb ik als laatste genoemd maar omdat deze uitdaging leren echt leuk, leerzaam en nuttig kan maken kom ik er vandaag op terug: leren doe je samen.

Wat heeft het voor zin een taal te leren als je niemand hebt om die mee te spreken? Toegegeven, je kunt dan boeken of websites in de betreffende taal lezen. Waarom zou je een programmeertaal leren als je geen idee hebt hoe je een programma kunt schrijven of een website kunt bouwen waarmee je mensen kunt helpen? Of hoe je iemand anders kunt helpen om dat doel te bereiken?

Of je wilt dokter worden om mensen gezond te houden of beter te maken. Architect om huizen of gebouwen te ontwerpen waarin mensen wonen of werken. De gemene deler van dit alles is dat als leerling altijd in verbinding staat met degene voor wie je het doet.

Voor het leren van een taal is het handig als je met native speakers kunt oefenen – en ik weet dat internet die mogelijkheden een stuk groter heeft gemaakt dan toen ik nog op de middelbare school zat en ik tamelijk goed was in talen.

Maar goed, daar zit waarschijnlijk wel een complicerende factor als ik echt wil gaan leren. Ik ben nogal op mezelf, een einzelgänger. Ik laat dingen liever bij het oude als veranderen betekent dat ik een ander moet lastigvallen. Het woord alleen al zegt misschien iets.

Toch ligt daar misschien wel mijn grootste uitdaging

Juist in samen leren, met hulp van anderen en door anderen te kunnen helpen met hetgeen ik hoop te gaan leren, ligt de grootste voldoening. Boeken vertalen is bij eigenlijk vooral begonnen met het idee dat ik door te vertalen mensen kon helpen die het boek liever in het Nederlands lazen, ofwel omdat ze misschien moeite hadden met het Engels of omdat de boeken in Nederland moeilijker te verkrijgen waren. Aan de andere leer ik van het vertalen zelf veel, nog steeds. Juist omdat ik samen met anderen vertaal.

Vandaar dat het afschudden van mijn verlegenheid en van de neiging met een boek in de hoek te kruipen een belangrijk onderdeel gaat worden van het leerproces, zodat ik ook wat vaker de (online) wijde wereld in trek. Mezelf wat vaker laten zien want ik ik zou het zonde vinden als ik alleen zelf baat zou hebben bij wat ik leer. Dan mis ik namelijk meer dan een toetsteen van mijn nieuwe kennis.