Het boek Good habits, bad habits is verdeeld in drie delen van elk vijf hoofdstukken. Daarna volgt nog een epiloog waarin bekeken wordt hoe het behandelde kunt toepassen bij het afleren van een slechte gewoonte. In dit geval gaat het om te vaak op je smartphone kijken. Daar heb ik zelf al een tamelijk effectieve methode voor gevonden dus die epiloog ga ik niet behandelen.
Wat ik ook niet ga behandelen, is heel het boek. Ik ga geen samenvatting schrijven. Wendy Wood houdt zich als professor bezig met gewoontes en zij beschrijft in haar boek veel van haar onderzoek en dat van anderen. Natuurlijk kan ik daar prima een samenvatting van schrijven maar daar heb ik geen zin in. Lees dan zelf het boek maar. Het is trouwens ook in het Nederlands verschenen: Gelukkig met gewoontes. Wat ik wel wil doen zijn per deel aantal een aantal losse punten aanstippen die mij opvielen. En daarna misschien nog checklists goede en slechte gewoontes. In het laatste geval natuurlijk afleren.
Als je het boek vergelijkt met dat van Duhigg, The power of habit dan valt meteen op dat de vele schematische tekeningetjes uit dat boek in dat van Wood ontbreken. Verder lijken de boeken inhoudelijk op elkaar. Duhigg kiest voor een eenvoudig model, hoewel hij wel oog heeft voor de haken en ogen die eraan kleven. Wood benoemt die problemen wat explicieter. Ik moet daarbij wel opmerken dat toen ik het boek van Duhigg voor de eerste keer las, ik niet op zoek was naar probleemsituaties als stress en dergelijke maar dat deze bij herlezing wel opvallen. Maar ze zitten dus niet in zijn schema’s. En ook niet in die van Wood, want haar boek bevat sowieso geen schema’s.
Al met al denk ik dat zowel het boek van Duhigg uit 2012 – het is in bepaalde kringen niet voor niets een soort van klassieker – als dat van Wood uit 2019 aan kunnen zetten tot het vormen van nieuwe gewoontes of juist het afleren. Maar je zult wel aan de moeten; je wordt niet bij de hand genomen zoals dat bij Leo Babauta wel het geval is. Over zijn methode waarschijnlijk later in deze serie toch nog wat meer.
Duhigg en Wood kiezen voor een meer wetenschappelijke benadering dan Babauta. Neem je de moeite met hun boeken aan de slag te gaan, liefst elke dag, dan heb je zeker kans dat je in je missie gaat slagen. Distilleer een soort actieplan uit het boek van je keuze en ga aan het werk. Dat actieplan zit al deels in de schema’s van Duhigg en die tekeningetjes heb ik ook als basis gebruikt voor mijn posts het aan- en afleren van gewoontes volgens de methode van Duhhigg. Lukt het met die schema’s niet naar wens dan kan het de moeite zijn om het boek er nog eens bij te pakken. Er staat volgende in over stress of over waarom zijn vier elementen van gewoontes wel of niet werken.
Bij Wood moet je zelf je schema gaan maken; maar het voordeel daarvan is dat je blik ook sneller gericht is op probleemkwesties. Je moet immers actiever met de tekst aan de slag en je zou dus alle factoren die volgens haar een rol spelen bij gewoontes op een rij kunnen zetten en jezelf afvragen welke rol die voor jou spelen. Dat is precies wat ik de komende dagen van plan ben.
Achtergrond
In 2015 deed ik mee met een blogreeks van Peter Pellenaars over Zen Habits – Mastering the art of change. En ik schreef eind dat jaar een vervolgreeks over hetzelfde boek. Gewoontes bleken de afgelopen jaren nogal een invloed op mij te hebben gehad. Daarom nu een hernieuwd onderzoek met daarbij ook de boeken The power of habit van Charles Duhigg en Good habits, bad habits van Wendy Wood.
~~~