Mijn vertalingen en veel van mijn blogposts hebben één ding gemeen. Het gaat voor mij een stuk makkelijker als ik het idee heb dat ik er mensen mee kan helpen. Klinkt misschien pompeus maar zo bedoel ik het niet. Laat ik het uitleggen.
Op het gymnasium hoorden wij als leerlingen dat wij met onze achtergrond later met taal alles konden doen wat we wilden. En ik heb gisteren al uitgelegd dat vertalen mij dus wel iets leek. Omdat er toevallig een aantal Biggles-boeken nog niet vertaald waren; ik ze kon aanschaffen en ik ook nog eens in Marvel Wagenaar een perfecte partner in crime vond. Zij was minstens net zo enthousiast als ik, kende een uitgever en zorgde dat het plan zijn wings kon halen.
En het begon allemaal met het simpele idee, behalve dat het me leuk leek, dat ik er mensen mee kon helpen die het Engels niet machtig (genoeg) waren of die de oorspronkelijke boeken niet aan konden schaffen.
Dat was bijna twintig jaar geleden. Flash forward naar 2012. Ik werkte bij Reëlle Communicatie. Er werkte allemaal mensen met een beperking en er was ook een groep columnisten met een beperking. In april mocht ik ook iets schrijven. Ik kan niet linken, zo te zien zijn de columns verwijderd. Maar behalve dat ik ontzettend prettig vond om het te schrijven, had ik ook het idee dat ik er mensen mee kon helpen. Iets kon uitleggen waar ze anders naar bepaalde dingen gingen kijken.
Dat merkte ik ook toen ik een paar maanden later Jacob Jan Voerman ontmoette op een bijeenkomst voor werkende slechthorenden. Hij bleek ook een prachtig blog te hebben en juist aan de reacties merkte ik dat zijn blog werkte; hij gaf zijn lezers op een schitterende wijze inzicht in zijn leven als slechthorende. Voor mij wederom een inspiratiebron, nog steeds, ook als Emma Voerman.
En nu door naar 2018/2019. Vorige zomer en de afgelopen maanden zijn turbulent geweest. Ik leer hopelijk weer bij en speel met het idee om wat ik leer op papier te zetten, voor mezelf, of als ik hulp van deskundigen krijg ook voor anderen. Dus wie weet een boek. Ik lees alvast Zo schrijf je een goed managementboek van Geerhard Bolte.