Eergisteren beschreef ik dat ik eigenlijk mijn doel had bereikt; dat me datgene was gelukt waarvoor ik mijn reeks over gewoontes was gestart. Daar ben ik natuurlijk blij mee. Maar het roept ook weer vragen op: ga ik verder met bloggen over gewoontes? Heeft dat nog zin? Volgens mij kun je er prima komen als je de Zen Habits reeks van Peter Pellenaars volgt over het boek van Leo Babauta en je neemt daarbij mijn verhaal over stress (van eergisteren dus, zie de link hierboven) ook mee. Ik denk dat dat ook geldt voor het afleren van gewoontes. Neem de factor stress mee en de kans op succes wordt volgens mij groter.
Met vertalen ben ik nu alweer twee weken dagelijks onderweg. Ik ben er dus nog niet. Leo Babauta heeft het over vier weken dagelijks (75 à 80 procent halen), Wendy Wood heeft het over een onderzoek naar bloed doneren waaruit blijkt dat het na veertig keer doneren zeker is dat je ermee doorgaat. Van Duhigg staat me geen getal bij.
Ja, ik kan hier een slechte eigenschap noteren en daar in het openbaar aan gaan werken, maar het zal wel. Dat was niet het doel van de reeks. Zoals ik er nu tegenover sta werk ik nog een aantal blogposts uit over het boek van Wendy Wood. Geen samenvattingen – ik heb ze wel handgeschreven en nog leesbaar ook – maar meer dingen die me per deel opvielen. Het boek van Wood staat vol met voetnoten naar wetenschappelijke artikelen maar ze weet wel de koppeling naar de praktijk te maken. En het boek eindigt net als dat van Duhigg met een praktijkvoorbeeld van hoe je aan de hand van de theorie in het boek een slechte gewoonte afleert.
En naast observaties uit het boek waarschijnlijk weer een post met een kort verhaal hoe je een gewoonte aanleert en eentje over het afleren daarvan. Dat is misschien nog wel interessant omdat in Good habits, bad habits geen schematische samenvattingen staan. Het boek is verder wel heel helder maar waar je bij The power of habit als je heel lui bent, kunt volstaan met het kijken naar de plaatjes, biedt Wendy Wood die mogelijkheid niet. Misschien dat ik die korte samenvattingen ga maken. Want welke methode je ook kiest, je moet zelf aan de slag.
Om de cirkel dan rond te maken, denk ik dat ik ook nogmaals kijk wat Babauta over stress heeft geschreven. Dat heeft hij wel gedaan, weet ik, maar dat deel leek me vijf jaar geleden niet echt relevant. Met de kennis van nu denk ik daar dus anders over. Ik zou me zo voor kunnen stellen dat ik op basis van de drie boeken en mijn kennis van nu tot een hernieuwd inzicht ga komen over het vormen en afleren van gewoontes, zo ik dat niet hierboven al heb geformuleerd.
Achtergrond
In 2015 deed ik mee met een blogreeks van Peter Pellenaars over Zen Habits – Mastering the art of change. En ik schreef eind dat jaar een vervolgreeks over hetzelfde boek. Gewoontes bleken de afgelopen jaren nogal een invloed op mij te hebben gehad. Daarom nu een hernieuwd onderzoek met daarbij ook de boeken The power of habit van Charles Duhigg en Good habits, bad habits van Wendy Wood.
~~~
Afbeelding van Patricia Alexandre via Pixabay