Gisteren heb ik na iets meer dan twee weer iets gedaan voor mijn boek over mijn bipolaire stoornis gedaan. Van die bipolaire stoornis heb ik al meer dan twintig jaar last maar ik deed twee jaar geleden een ontdekking die alles op z’n kop zette: eindelijk leek ik iets gevonden te hebben waarmee ik mijn stoornis aan het begin kon tackelen en niet pas na een aantal weken, wanneer de stoornis mijn denken al had overgenomen en ingrijpen daardoor onmogelijk was. Zo bleek keer op keer achteraf. Je kunt het misschien vergelijken met een rood verkeerslicht. Als je op tijd remt, is er niks aan de hand. Rem je te laat, dan kan de schade niet meer te overzien zijn. En het mooie: we zijn nu twee jaar verder en mijn ontdekking blijkt te kloppen en dat geeft zoveel rust en vertrouwen.
En wat doet een blogger en hobbyvertaler na zo’n ontdekking? Die gaat schrijven. Om alles een keer helder te krijgen. De eerste versie schreef ik in november 2020 en liet ik aan wat vrienden lezen. Ze waren vriendelijk, maar ze hadden wel gelijk. Het kon beter. Dus ben ik november 2021 vrolijk opnieuw begonnen. En ben ik gaan schrijven wat ik eerst niet durfde te schrijven. Geen tips uit het luchtledige meer, maar mijn persoonlijke verhaal en wat ik daarvan leerde. Dat was best wel heftig want door mijn bipolaire stoornis is er het nodige misgegaan. Zo raakte ik een baan kwijt. En al schrijvende merkte ik steeds meer dat veel dingen voorkomen hadden kunnen worden. Daarmee werd mijn gedrevenheid om het boek te schrijven alleen maar groter. Immers, misschien kunnen lotgenoten gewapend met mijn kennis eigen ellende voorkomen. En behalve om alles voor mezelf helder op te schrijven, ben ik er misschien toch wel aan begonnen om anderen met mijn ervaringen te helpen. Want een bipolaire episode is allesbehalve leuk. Nou ja, een manie betekent even dat ik on top of the world ben maar de nasleep is doffe ellende.
Het boek ligt nu bij een proeflezer. Die tipte dat ik in plaats van namen initialen moest gebruiken. Dat heb ik dus vanavond aangepast. Verder zei ze dat het leek of ik af en toe in een manische bui had geschreven omdat hier en daar woorden ontbraken. Nou ben ik gelukkig niet bang dat dat eerste klopt omdat ik het met mijn blogposts ook wel heb, maar voor het tweede moet ik het gewoon hardop aan mezelf voorlezen. Dat ga ik waarschijnlijk in het weekend doen, want het vergt wat tijd. Ondertussen hoop ik dat het bestelde boek Publiceer jezelf van Nanda Roep morgen binnenkomt. Wie weet heb ik er wat aan voor mijn boek. En anders misschien voor Biggles en co.
~~~