Gisteren tijdens de cursus Wijzer Werken Met Ervaring kwam de heldenreis van Joseph Campebell ter sprake. We zitten nog steeds in de verhalen en een paar bijeenkomsten terug vertelde een van de facilitatoren een empowermentverhaal dat mij sterk deed denken aan die heldenreis. Die maakte een belangrijk onderdeel uit van mijn masterscriptie, vandaar. Dat mailde ik haar achteraf. Zij bleek die term ook te kennen en gisteren kwam ze er in de groep op terug.
Ze bombardeerde mij tot verhalenspecialist en kwam dus nog terug op de heldenreis. Hoe dat ging en wat dat opleverde blijft voor de cursus. Maar het gevolg was wel dat ik nog een keer na ben gaan denken over die heldenreis. Die zit, concludeerde ik, op heel veel plekken. En juist spelen met heldenreis, desnoods met de Kipling-methode, vind ik leuk. Daar maak ik enigszins, zeg maar behoorlijk, gebruik en misbruik van. Eigenlijk gaat vertellen via de structuur van de heldenreis automatisch. Daar kom ik morgen nog op terug, als ik durf. Want het het heeft ook een beetje weg van maatschappijkritiek. Durf ik zo transparant zijn?
Met het heldenreis-model zelf, en er zijn diverse varianten en versimpelingen, is op zich niet zo heel veel mis. Maar over de invulling valt na te denken. Durf ik dat wel? Ben ik daar wel transparant genoeg voor? Ik denk het inmiddels wel, maar dat zien we morgen dan wel weer.
Ik kan al wel vertellen dat ik zelf in mijn boek, dat zich hopelijk in een afrondende fase bevindt, uiteraard (on)bewust dankbaar gebruik en misbruik heb gemaakt van de heldenreis. Al is het maar omdat een gehandicapte met een bipolaire stoornis niet al te gauw de held is in een avonturen-, of heldenverhaal. En dat ben ik in dit geval, merk ik ook aan de reacties van proeflezers, toch wel. En daarmee heb ik een klein beetje de heldenreis op de hak genomen. En dat is dan misschien wel weer empowerment.
Ik hoop dat ik bij de volgende #WOT kan zeggen dat ik mijn boek naar een uitgeverij heb gestuurd.
Morgen meer over wat ik hier vandaag had willen schrijven. Transparant in twee etappes dus.
#WOT Word on Thursday
~~~
Afbeelding van Joshua Woroniecki via Pixabay
Wat goed, de held in je eigen heldenverhaal te zijn!
Dank je, Ria! Ik denk dat ik vanavond nog een vervolg op schrijf. Volgens mij kan namelijk iedereen die held zijn. En volgens mij is zit er een maatschappelijk belang in meer diverse heldenverhalen. En de eerste stap, je bewust worden van je eigen verhalen en die daarna vertellen, hoeft niet eens zo heel moeilijk te zijn.